Με τον Γιαακώβ Βεχορόπουλο, το γιο του Γισραέλ, και συγγενείς τους συναντήθηκε ο δήμαρχος Ιωαννίνων Φίλιππας Φίλιος στο γραφείο του. Πρόκειται για οικογένεια Εβραίων που έχει καταγωγή από τα Γιάννενα και η οποία έχει προσφέρει ένα σπουδαίο οικογενειακό κειμήλιο που εκτίθεται πλέον στο Δημοτικό Μουσείο.
Είναι ο «Κύλινδρος της Εσθήρ», ο οποίος αφού επί έναν αιώνα πέρασε ως δώρο από τα μέλη της οικογένειας, αφιερώθηκε από τον Γισραέλ Δαυίδ στο Δημοτικό Μουσείο Ιωαννίνων, ως ένδειξη σεβασμού στον παππού του και ως ένδειξη αγάπης στον τόπο καταγωγής της οικογένειας.
[…]
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο agon.gr. Ο Κύλινδρος της Εσθήρ (Megillat Esther) παρουσιάζεται πολύ σύντομα εδώ:
Την μνήμη των θυμάτων του Δευτέρου Παγκοσμίου και του καταστροφικού βομβαρδισμού της Δρέσδης από τις συμμαχικές δυνάμεις τίμησαν οι κάτοικοι της πόλης -με ιδιαίτερη, φέτος, επαγρύπνηση για την επέτειο που παραδοσιακά βγάζει στους δρόμους τους νοσταλγούς του Τρίτου Ράιχ.
Η φετινή περίσταση είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη, καθώς η Γερμανία δεν έχει συνέλθει ακόμη από το που προκάλεσε η αποκάλυψη πως συμμορία νεοναζί δρούσε σχεδόν ανενόχλητη τα τελευταία χρόνια.
Τη Δευτέρα, οι κάτοικοι της Δρέσδης διαμαρτυρήθηκαν κατά της πορείας των νεοναζί με μία ανθρώπινη αλυσίδα μήκους ενός χιλιομέτρου κατά μήκος του Έλβα. Στην πορεία των νεοναζί συμμετείχαν περίπου 800 άτομα, σύμφωνα με τη faz -αρκετά λιγότερα από όσα φοβόταν η αστυνομία, που είχε επί ποδός περίπου 6.000 αστυνομικούς ώστε να μην υπάρξουν συμπλοκές των νεοναζί με τις αντισυγκεντρώσεις.
Οι περισσότεροι κάτοικοι βρέθηκαν, όπως κάθε χρόνο, στο κέντρο της Δρέσδης με κεριά στα χέρια κατά την «πορεία πένθους». Στις 21:45, την ώρα της πρώτης βόμβας, η καμπάνα της Φράουενκιρχε χτύπησε πένθιμα και οι 13.000 κάτοικοι στους δρόμους σίγησαν στη μνήμη των θυμάτων.
Ένα κερί για το “Αττικόν”. Βράδυ Δευτέρας 12 Φεβρουαρίου 2012 στην Αθήνα. Πολίτες συγκεντρώθηκαν έξω από τον ιστορικό κινηματογράφο που παραλίγο να καεί ολοσχερώς. Στιγμιότυπα από μια συγκέντρωση ενάντια στη βία του παρόντος που στρέφεται με καταστροφικό μένος ενάντια στην ιστορία μιας πόλης. Πότε θα μιμηθούμε τη μαζικότητα των κατοίκων της Δρέσδης;
Μπορείς να διαφωνείς ή να συμφωνείς με το Μνημόνιο. Να το θεωρείς καταστροφική λύση ή ως τη μοναδική επιλογή που σου έχει απομείνει. Αλλά δεν μπορείς σε καμιά περίπτωση να πιστεύεις ότι η επιστροφή στη βαρβαρότητα της βίας αποτελεί λύση. Τελεία και παύλα. Αυτή είναι μια διαχωριστική γραμμή που διακρίνει μια κοινωνία από μια αγέλη λύκων. Αν δεν το καταλαβαίνουμε, λυπάμαι αλλά είμαστε μια καταδικασμένη χώρα. (Σήφης Πολυμίλης, «Επαναστάτες» και μπαχαλάκηδες…, εφ. Το Βήμα, 14-02-2012)
When I heard about the fire, I was shocked because I immediately remembered the “Kristallnacht” in Germany. That was in 38, I was a child but I remember it and I remember the burning of books.
Angelika, member of the Fraternity of Etz Hayyim Synagogue
“At approximately 12:20-1:00 AM on the night of the 5th January, a serious attack was made on the fabric of the Synagogue. One or two or even more individuals made their way into the south garden of the synagogue by climbing over the iron gate. Subsequent to this they set about making an improvised incendiary device by tearing open a large Ottoman cushion in the mikveh and then with the contents stuffed a canister that was filled with some flammable liquid which was then set afire under the wooden stair of the ezrat nashim.” (from the blog of the Etz Hayyim Synagogue)
Against antisemitism - Ενάντια στον αντισημιτισμό 