Verbatim

Για την επικινδυνότητα του αντισημιτισμού:

• «Ο αντισημιτισμός δεν είναι μόνο αντιεβραϊσμός, είναι το βασικό θεμέλιο όλων των διακρίσεων και ρατσισμών. Άρα δεν αφορά τους Εβραίους Έλληνες αλλά όλους: σε μια κοινωνία, που έστω ανέχεται τον αντισημιτισμό, κανένας δεν είναι ασφαλής και άρα η ενεργητική καταπολέμησή του από μη Εβραίους δεν είναι αλτρουισμός, είναι αυτοπροστασία.»

Άννα Φραγκουδάκη, Η σχέση του αντισημιτισμού και του ρατσισμού με την ελληνική εθνική ταυτότητα, Athens Review of Books, τεύχος 53, Ιούλιος 2014

On Europe’s Jews

• “If Jews were to leave Europe, it would be bad for Jews all over the world, because I believe in the need for a strong diaspora. It is a vital, creative and necessary force for Judaism, and also essential for Israel. It would also be a bad sign for Europe, as it would be a sign that its values are crumbling, that Europe is losing the battle against extremism. What happens if we “lose” Europe? Wouldn’t this profoundly change the world equilibrium? Many European Jews believe this is a battle worth fighting, for ourselves, for Europe, for democracy, for our values. And I think they are right. This is exactly where the money should be put, not only by Jews, but by non-Jews. Giving up on the destiny of European Jewry means issuing a death sentence on the fight against extremism, on the idea of liberal democracy.”

Simone Rodan-Benzaquen, Interview with Jeffrey Goldberg, The Atlantic, 20.03.2015

Για τον ελληνικό αντισημιτισμό / On Greek antisemitism:

• “Ironically, Golden Dawn’s outright hatred for Jews might provide a kind of cover for the more polite kind. If you march around in stormtrooper boots condemning “Jews and faggots,” to quote a favorite Golden Dawn aphorism, you’ll be reviled as a fascist. But if you say that Jews don’t pay taxes, you can be a minister in the government.”

Jonathan Zimmerman, The More Polite Brand of Greek Anti-Semitism, The Forward, 23.09.2015

• «[…] στην Ελλάδα όχι μόνο δεν υπάρχει ευαισθησία στον αντισημιτισμό αλλά απεναντίας ο αντισημιτισμός είναι διάχυτος παντού, σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους.»

Σταύρος Ζουμπουλάκης, Ανίερη Συγκυβέρνηση, εκδ. Πόλις 2011, σελ. 31

• «Στο θέμα του Ισραήλ πιστεύω ότι ο Θόδωρος Παρασκευόπουλος έχει δίκιο και άδικο συγχρόνως. Έχει δίκιο όταν διατείνεται ότι η αντιπαλότητα των αριστερών δικαιολογείται από τις πρακτικές του ισραηλινού συστήματος εξουσίας. Αλλά έχει άδικο όταν παραβλέπει και μιαν άλλη διάσταση, αυτήν μιας βαθύτερης υποψίας και απέχθειας απέναντι στο Ισραήλ ως «δυτικού πρακτορείου» στην περιοχή. Αυτή η διάσταση δεν αφορά φυσικά το πονηρό ερώτημα αν το Ισραήλ είναι ή όχι «Δύση»: έχει να κάνει ωστόσο με εκείνη τη γνωστή από το παρελθόν μυθική προβολή των Εβραίων ως άσπλαχνων καπιταλιστών, ως των κατεξοχήν φορέων του διεθνούς χρηματο-καπιταλιστικού πνεύματος, της πλανητικής δικτατορίας των τραπεζών κλπ. Απλά δεν πιστεύω ότι στην Αριστερά είμαστε απρόσβλητοι από αυτού του είδους τις διαστροφικές διολισθήσεις νοήματος προς έναν «κοινωνικό», έστω, αντισημιτισμό.»

Νικόλας Σεβαστάκης, Η μονοφωνία του «αντιιμπεριαλισμού», Ενθέματα 16/09/2012

• «Σταδιακά αρχίζουμε ως έθνος να θέτουμε ερωτήματα για την Ιστορία μας και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη θέση μας στον κόσμο, εγκαταλείποντας –επιτέλους– τις παγιωμένες βεβαιότητες του παρελθόντος. Παραδεχόμαστε σιγά σιγά ότι δεν ήμασταν μόνο ήρωες, υπήρξαμε και δωσίλογοι, συνδράμαμε στον εκτοπισμό των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Αναγνωρίζουμε ότι παραμένουμε εθνικιστές και ορισμένοι εξ ημών, ακόμη και αριστεροί, αντισημίτες. Το DNA μας, αντιθέτως με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού, δεν είναι άσπιλο και αμόλυντο από τον ρατσισμό.»

Ξένια Κουναλάκη, Και δωσίλογοι και ήρωες, Η Καθημερινή 18/04/2013

Για τον ελληνικό ναζισμό:

• «Παρατηρώντας τα ακροδεξιά κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, και ειδικότερα το πώς μεταμορφώνονται και μεταλλάσσονται τα τελευταία χρόνια, τίθεται το ερώτημα του κατά πόσο η Χρυσή Αυγή έχει περιθώρια να εξελιχθεί από ένα μικρό ναζιστικό κόμμα σε ένα μαζικό, λαϊκιστικό, ακροδεξιό. Νομίζω πως όχι. Μπορεί, ωστόσο, να μετασχηματιστεί σε μαζικό, φασιστικό κόμμα, με έναν σκληρό ναζιστικό πυρήνα στο εσωτερικό του. Το ανησυχητικό και το παράδοξο είναι ότι πρώτη φορά συναντάμε έναν τέτοιο πολιτικό σχηματισμό στην Ελλάδα, κάτι που δεν είχε συμβεί ούτε την κρίσιμη εποχή του Μεσοπολέμου. Ακόμα και στην Ευρώπη δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή κάτι ανάλογο και μάλιστα νόμιμο. Η Ελλάδα είναι βέβαια μια μικρή χώρα και δεν μπορεί να επηρεάσει την πολιτική μοίρα της Ευρώπης, μην ξεχνάμε όμως και τη θεωρία του αδύναμου κρίκου, που όταν σπάει, σπάει όλη η αλυσίδα.»

Σταύρος Ζουμπουλάκης, Συνέντευξη στην Τίνα Μανδηλαρά, http://www.lifo.gr, 6.2.2013

• «Υπάρχει αυτό το τεράστιο έλλειμμα παιδείας της συμβίωσης. Στο λόγο μπορείς να μου πεις και να σου πω ό,τι θέλεις, ακόμη και να βριστούμε. Αν όμως σε ακουμπήσω παρά τη θέλησή σου αυτό είναι παράνομο και φασιστικό. Σε αυτό το έλλειμμα παιδείας σήμερα αλωνίζει η Χρυσή Αυγή. Σου λέει «είναι παράνομος μετανάστης άρα μπορώ να κάνω ό,τι θέλω για να τον λιώσω»».

 Πάσχος Μανδραβέλης, Συνέντευξη στην Κατερίνα Ι. Ανέστη, iefimerida.gr 19/04/2013

• «Όλα αυτά τα χρόνια, πολλές φορές ο τραμπουκισμός και η αλητεία ονομάστηκαν πολιτική ή συνδικαλιστική δράση, ακόμη και όταν επρόκειτο για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου (π.χ. καταστροφές περιουσιών, απειλή κατά της ζωής, ομηρία καθηγητών, ξυλοδαρμοί, κ.α). Ε, αυτό ακριβώς εκμεταλλεύεται τώρα με θράσος η Χ.Α. και με αυτήν την κουλτούρα πρέπει να τελειώνουμε.»

Νίκος Μαραντζίδης, Διαλύστε τη Χρυσή Αυγή, protagon.gr, 20/08/2013

Για τον εμπρησμό τής Συναγωγής των Χανίων (2009):

• «Ειλικρινά δεν ξέρω τι συνέβη σε αυτή τη χώρα. Δεν μπορώ να φανταστώ τι σόι άνθρωποι είναι όσοι δέρνουν φτωχομετανάστες στα Πατήσια ή καίνε μια Συναγωγή στα Χανιά. Δεν μπορώ να εξηγήσω πώς προέκυψαν. Δεν μπορώ να καταλάβω τόσο μίσος για ό,τι δεν είναι σαν κι αυτούς. Δεν μπορώ να κατανοήσω την ανασφάλεια και τον φόβο που τους φέρνουν αντιμέτωπους με ό,τι αλλάζει γύρω τους. Φταίνε οι βεβαιότητες με τις οποίες μας μπούκωναν από μικρούς; Φταίνε τα στερεότυπα και οι ιδεοληψίες που καλλιεργήθηκαν ασυνείδητα και υποσυνείδητα επί δεκαετίες; Φταίει ο κόσμος που αλλάζει χωρίς να μας ρωτήσει; Ισως κάτι άλλο. Ισως όλα μαζί. Μόνο που αυτή η Ελλάδα δεν μας ταιριάζει. Ή μήπως εμείς δεν της ταιριάζουμε;»
  

Γιάννης Πρετεντέρης, Ποια Ελλάδα; εφ. ΤΟ ΒΗΜΑ 19 Ιανουαρίου 2010

• «Anti-Semitic violence is anything but dispassionate. The bar of soap hurled against the desecrated synagogue in Hania was a diabolically mixed metaphor: Soap usually symbolizes purity and godliness, but in this twisted context it spelled hatred and death. The attack on the Hania synagogue was not just an assault on a building. It was an assault on the ideals that had transformed the structure from a wrecked relic of Holocaust destruction to a new symbol of community and compassion.»

Ruth Ellen Gruber, Attack on Crete synagogue carries special meaning, JTA January 13, 2010

• «Όχι, δεν είναι εξωγήινοι. Οι θεσμοί, τα ΜΜΕ, εμείς όλοι τους επιτρέπουμε να βγαίνουν τις νύχτες να χαράζουν αγκυλωτούς σταυρούς, να καταστρέφουν κειμήλια της ιστορίας, να κάνουν σε μιάμιση εβδομάδα δύο εμπρησμούς στη Συναγωγή των Χανίων. Εμείς ευθυνόμαστε, εμείς δεν ακούμε τις νύχτες κανέναν θόρυβο, εμείς δεν ξέρουμε ποιοι είναι, εμείς δεν μαθαίνουμε τι κάνουν, εμείς όλοι είμαστε με τη σιωπή οι ηθικοί αυτουργοί αυτών των εγκλημάτων.»

Άννα Φραγκουδάκη, Είμαστε ηθικοί αυτουργοί, εφ. ΤΑ ΝΕΑ 23 Ιανουαρίου 2009