Σήμερα, αν κάποιος συμπολίτης μας θελήσει να προμηθευτεί τα “Πρωτόκολλα”, δεν θα χρειαστεί να ψάξει και πολύ. Απεναντίας, μάλλον θα βρεθεί αντιμέτωπος με το δίλημμα ποια απ’ όλες τις εκδόσεις που κυκλοφορούν να επιλέξει: μια σύντομη βόλτα μας στα κεντρικά αθηναικά βιβλιοπωλεία απέδωσε οκτώ διαφορετικές εκδόσεις του διαβόητου ψευτο-ντοκουμέντου κι ένα κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο αριθμό “αποκαλυπτικών” πονημάτων που χρησιμοποιούν τα “Πρωτόκολλα” ως βασική πηγή έμπνευσής τους. [Ο Ιός, 17/9/1995]
Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική βιβλιογραφία έχει εμπλουτιστεί με σημαντικές μελέτες για την προέλευση και την εκδοτική διαδρομή των αντισημιτικών Πρωτοκόλλων, ένα ελληνικό περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας, το Down Town (τεύχος 59, σελ. 92-93), επιμένει να τα κατατάσσει εν έτει 2017 δίπλα σε αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας (1984, Λολίτα, Τα Σταφύλια της Οργής κ.α.), να μην παίρνει σαφή θέση για την πλαστότητά τους και να τα παρουσιάζει ως “λογοκριμένα” – το δισέλιδο αφιέρωμα αφορά στα “λογοκριμένα της λογοτεχνίας” – , από τη στιγμή που μια απλή βόλτα σε κεντρικό ελληνικό βιβλιοπωλείο αρκεί για να αποδείξει το αντίθετο.
Το Down Town οφείλει μια εξήγηση και μια συγγνώμη για την απαράδεκτη και ανεύθυνη αυτή στάση.

Πέρυσι τέτοιο καιρό, το 20ό Παζάρι Βιβλίου στην “Πλατεία Κοτζιά-Δημαρχείο Αθήνας” πωλούσε τα “Πρωτόκολλα”. Φωτογραφία: Παναγιώτης Δημητράς. Booksjournal.gr (20/1/2016)