Νέα εφαρμογή κινητού για τη Συναγωγή των Χανίων / Launch of the “Etz Hayyim and Jewish Legacy in Crete” Mobile App

Via Israel in Greece

Οι Πρεσβείες του Καναδά και του Ισραήλ παρουσίασαν χθες την εφαρμογή του κινητού τηλεφώνου για την “Συναγωγή Ετς Χαγίμ Χανιών και την Εβραϊκή Κληρονομία της Κρήτης”. Η τουριστική αυτή εφαρμογή αποτελεί σημαντικό εργαλείο, δίνοντας στους χρήστες άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες για την πλούσια ιστορία της Εβραϊκής Κοινότητας των Χανίων και της Κρήτης.

The Embassies of Canada and Israel presented yesterday the new mobile phone app for the “Etz Hayyim Chania Synagogue and the Jewish Legacy in Crete.” This tourist app is an important tool that provides users with information regarding the rich history of the Jewish Community of Chania and Crete.

Συναγωγή Χανίων: το μυστηριώδες προσκήνιο και παρασκήνιο ενός εμπρησμού

Συναγωγή Χανίων:Το μυστηριώδες προσκήνιο και παρασκήνιο ενός εμπρησμού- ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ-

Πέμπτη, 21 Απριλίου 2011

TRANSIT TV

Ποιός έβαλε τη φωτιά στη Συναγωγή των Χανίων με το διπλό εμπρησμό στις 5 και 16 Ιανουαρίου του 2010; Αρχικά κατηγορειται η Χρυσή Αυγή, η “Γουόλ Στριτ Τζέρναλ” δημοσίευσε ημισέλιδο άρθρο με τίτλο “Η ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας”, για να καταγγείλει τον αντισημιτισμό των Ελλήνων (…) το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση προς τους Αμερικανούς πολίτες προειδοποιώντας τους για τον αντισημιτισμό των… Ελλήνων, κάποιοι μίλησαν για διεθνή προβοκάτσια. Μερίδα του ελληνικού τύπου συνέδεσε τον εμπρησμό με την αμερικάνικη βάση ενώ η αστυνομία μέσα σε 5 μέρες συνέλαβε με συνοπτικές διαδικασίες 4 άτομα τα οποία παραπέμφθηκαν με την κατηγορία της σύστασης συμμορίας. Σήμερα όλοι είναι ελεύθεροι καθώς τα στοιχεία ενοχής κρίθηκαν φτωχά. Ποιός είχε τελικά συμφέρον από τον εμπρησμό και τι επεδίωκε; Το μυστήριο παραμένει στην ιστορία της πόλης όπου ο ρατσισμός έτσι ή αλλιώς έχει κάνει την εμφάνιση του δυναμικά τα τελευταία δύο χρόνια.

Το Transit Tv παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα μια ανεξάρτητη έρευνα -οδοιπορικό στα Χανιά, υπογραμμίζει τα αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτηματικά και προβληματίζεται για το μεγάλο φιάσκο των αρχών.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΒΑΡΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

http://www.youtube.com/watch?v=-g83GdGrZFE&feature=player_embedded

Σχετικές αναρτήσεις: “Παύση των διώξεων για τον εμπρησμό της συναγωγής” στα Χανιά: τα ερωτήματα παραμένουν (18-8-2010) και Ένα βίντεο κι ένα άρθρο για την αναστήλωση της Συναγωγής των Χανίων / “Etz Hayyim: up from the ashes” (8-7-2010)

“Παύση των διώξεων για τον εμπρησμό της συναγωγής” στα Χανιά: τα ερωτήματα παραμένουν

Με την πρόσφατη “παύση των διώξεων” για το διπλό εμπρησμό της ιστορικής Συναγωγής των Χανίων (Ιανουάριος 2010), η ελληνική Δικαιοσύνη κατάφερε να δημιουργήσει και πάλι ερωτήματα για τον τρόπο λειτουργίας της. Στο απόσπασμα του βουλεύματος (364/2010) του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών (6 Αυγούστου) που δημοσίευσαν τα “Χανιώτικα Νέα” (βλ. παρακάτω) δεν δικαιολογείται επαρκώς η απαλλαγή των συλληφθέντων για τον καταστρεπτικότατο εμπρησμό της Συναγωγής. Το μόνο που διαφαίνεται στο εν λόγω βούλευμα είναι μια προσπάθεια κουκουλώματος της όλης υπόθεσης και σε κάθε περίπτωση μια έλλειψη διάθεσης για εξιχνίαση της εγκληματικής πράξης του εμπρησμού και για τιμωρία των υπαιτίων: “Περαιτέρω όμως, δεν αποκλείεται η δυνατότητα να ενισχυθούν στο μέλλον οι ενδείξεις αυτές με νέα στοιχεία, ώστε να μετατραπούν σε σοβαρές και επαρκείς που να δικαιολογούν και να επιβάλουν την παραπομπή τους”. Σα να διαβάζεις δελτίου καιρού…

Είναι γεγονός ότι η ελληνική δικαιοσύνη δεν ανέχεται μόνο τις διακυρήξεις μίσους (υπόθεση Πλεύρη), αλλά και τις πράξεις μίσους ενάντια στην εβραϊκή κληρονομιά (εμπρησμός Συναγωγής, βεβηλώσεις μνημείων και νεκροταφείων). Θα πρέπει επιτέλους να ξεκινήσει ένας ευρύτερος διάλογος για την ποιότητα της ελληνικής δικαιοσύνης, για το ποιόν αυτών που εκδίδουν τις δικαστικές αποφάσεις. Η Δικαιοσύνη παύει να είναι ανεξάρτητη όταν γίνεται ασύδοτη.

Το δημοσίευμα των “Χανιώτικων Νέων” (14.08.2010):

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟ ΤΗΣ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ

Παύση των διώξεων

Την παύση προσωρινά της ποινικής δίωξης, που είχε ασκηθεί σε βάρος 5 ατόμων (δύο Βρετανών, δύο Αμερικανών και ενός Έλληνα), οι οποίοι κατηγορούνταν για τους εμπρησμούς της εβραϊκής συναγωγής Ετς Χαγίμ, που είχαν σημειωθεί τον περασμένο Ιανουάριο, αποφάσισε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Χανίων. Παράλληλα, διέταξε την απόλυση του 33χρονου Βρετανού που κρατούνταν προφυλακισμένος καθώς και την άρση των περιοριστικών όρων που είχαν επιβληθεί στους άλλους 3 συλληφθέντες.

Ειδικότερα, στο βούλευμα (364/2010) που εξέδωσε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών στις 6 Αυγούστου – και ύστερα από σύμφωνη πρόταση του Εισαγγελέα την οποία ανέπτυξε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου στις 29 Ιουλίου – αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι “…Από το σύνολο των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν με την κύρια ανάκριση και συγκεκριμένα από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, την απολογία των κατηγορουμένων και τα έγγραφα της δικογραφίας, σύμφωνα και με όσα εκτίθενται στην ως άνω εισαγγελική πρόταση, στις ορθές και νόμιμες σκέψεις της οποίας και το Συμβούλιο αναφέρεται προς αποφυγή άσκοπων επαναλήψεων… κρίνει ότι προέκυψαν ορισμένες ασθενείς ενδείξεις ενοχής σε βάρος των ανωτέρω κατηγορουμένων, τόσο για το κακούργημα του εμπρησμού από κοινού και κατ’ εξακολούθηση όσο και για το συναφές πλημμέλημα της σύστασης συμμορίας, ωστόσο οι ενδείξεις αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν σοβαρές και επαρκείς κατά την έννοια του άρθρου 313 του ΚΠΔ ώστε να δικαιολογήσουν την παραπομπή τους στο ακροατήριο. Περαιτέρω όμως, δεν αποκλείεται η δυνατότητα να ενισχυθούν στο μέλλον οι ενδείξεις αυτές με νέα στοιχεία, ώστε να μετατραπούν σε σοβαρές και επαρκείς που να δικαιολογούν και να επιβάλουν την παραπομπή τους”.

Κατόπιν αυτών το Συμβούλιο αποφάσισε να παύσει προσωρινά την ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος των κατηγορουμένων, για τις πράξεις του εμπρησμού με πρόθεση, κατ’ εξακολούθηση και από κοινού, από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και της σύστασης συμμορίας, που φέρονται ότι τέλεσαν στα Χανιά στις 5 και 16 Ιανουαρίου. Επίσης, διατάσσει την απόλυση του Βρετανού κατηγορουμένου, που είχε προφυλακιστεί και τέλος διατάσσει την κατάργηση των περιοριστικών όρων της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισής τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο Α.Τ. του τόπου κατοικίας τους, που είχαν επιβληθεί στον 24χρονο Έλληνα, τον 23χρονο Βρετανό και τον 26χρονο Αμερικανό καθώς και της εγγυοδοσίας στους δύο τελευταίους.

Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ

Στο μεταξύ, μιλώντας στα “Χ.Ν.” ο συνήγορος υπεράσπισης του 33χρονου Βρετανού ο οποίος είχε προφυλακιστεί, Τάσος Κακατσάκης, δήλωσε, ότι έπειτα από αυτήν την εξέλιξη ο πελάτης του αισθάνεται δικαιωμένος: “Βγήκε ένα βούλευμα από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών το οποίο εξέτασε το αν θα παραμείνει επιπλέον 6 μήνες προφυλακισμένος ο πελάτης μου και – ύστερα από σύμφωνη πρόταση του Εισαγγελέα και ανάλογη εισήγηση του Πλημμελειοδίκη – αποφασίστηκε να παύσει προσωρινά την ποινική δίωξη και κατά των 5 εμπλεκομένων. Ο Εισαγγελέας και οι δικαστές έκριναν, ότι οι όποιες ενδείξεις ενοχής των κατηγορουμένων είναι εξαιρετικά ασθενείς”.

Ο κ. Κακατσάκης σημείωσε ότι η ομολογία του Έλληνα, η οποία ενέπλεκε και τους υπολοίπους, ήταν πολύ αντιφατική και χαρακτήρισε το βούλευμα “πολύ αναλυτικό και πολύ εμπεριστατωμένο νομικά”.

“Ο πελάτης μου – με τον οποίο συναντήθηκα πριν από λίγες ημέρες – αισθάνεται δικαιωμένος αυτή τη στιγμή, αφού ευθείς εξαρχής είχε την ίδια στάση. Θεωρεί ότι η προφυλάκισή του ήταν αποτέλεσμα μιας κοινωνικής και πολιτικής πίεσης, αφού ήταν ένα εύκολο θύμα ως αλλοδαπός, χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές σχέσεις, οικονομικές δυνατότητες κ.λπ.”, ανέφερε ο κ. Κακατσάκης.

Δημ. Μαρ.

Σχετικές αναρτήσεις: Παύση των διώξεων για τον εμπρησμό της Συναγωγής στα Χανιά/Cessation of prosecution for the Hania Synagogue arson (Abravanel, 18-08-2010)

Με απόφαση δικαστικού συμβουλίου παύει η δίωξη σε αυτούς που κατηγορούνταν για το κάψιμο της Συναγωγής στα Χανιά (Ιδαίος, 17/07/2010)

Πρόσφατο άρθρο της κρητικής εφημερίδας “Πατρίς” προσκομίζει νέα στοιχεία για το περιεχόμενο της προανακριτικής απολογίας του Έλληνα υπόπτου:

Οι τρεις αλλοδαποί αρνήθηκαν κατηγορηματικά κάθε εμπλοκή με τις επιθέσεις, ωστόσο ο 24χρονος Ηρακλειώτης στην προανακριτική του απολογία εμφανίστηκε «λαλίστατος» ενώ κατά την αναπαράσταση που ακολούθησε ήταν άκρως αποκαλυπτικός.

Ωστόσο στην απολογία του στην ανακρίτρια διαφοροποιήθηκε. Με βάση τα επίσημα έγγραφα που προσκόμισε, αντιμετωπίζει αναπηρία 67% λόγω ψυχιατρικών προβλημάτων, ενώ είχε νοσηλευτεί 5-6 φορές στο ψυχιατρείο.

Οι γονείς του είναι διαζευγμένοι και εκείνος διέμενε με τη μητέρα και τον παππού στα Χανιά. Εργαζόταν στο λιμάνι των Χανίων και σύμφωνα με τον εργοδότη του, τον απασχολούσε κυρίως για ανθρωπιστικούς λόγους. Ισχυρίστηκε ότι αναγκάστηκε να ομολογήσει λόγω της ασφυκτικής πίεσης που δέχθηκε στην Ασφάλεια Χανίων.

Ευαγγελία Καρεκλάκη, “Παύση της ποινικής δίωξης για τον εμπρησμό στην εβραϊκή συναγωγή”, 16/08/2010

Ένα βίντεο για την αναστήλωση της Συναγωγής των Χανίων / Etz Hayyim Chania Synagogue 2010: Arson and Reconstruction Project

When I heard about the fire, I was shocked because I immediately remembered the “Kristallnacht” in Germany. That was in 38, I was a child but I remember it and I remember the burning of books.

Angelika, member of the Fraternity of Etz Hayyim Synagogue

“At approximately 12:20-1:00 AM on the night of the 5th January, a serious attack was made on the fabric of the Synagogue. One or two or even more individuals made their way into the south garden of the synagogue by climbing over the iron gate. Subsequent to this they set about making an improvised incendiary device by tearing open a large Ottoman cushion in the mikveh and then with the contents stuffed a canister that was filled with some flammable liquid which was then set afire under the wooden stair of the ezrat nashim.” (from the blog of the Etz Hayyim Synagogue)

Σχετικά με την απόπειρα εμπρησμού της Συναγωγής της Βορμς / Über den Brandanschlag auf die Synagoge in Worms

[deutsche Fassung folgt unten]

του Δημήτρη Κράββαρη

Έστω και καθυστερημένα, θα θέλαμε να αναφερθούμε σήμερα στην πρόσφατη απόπειρα εμπρησμού της παλαιότατης Συναγωγής της γερμανικής πόλης Βορμς, που βρίσκεται στις όχθες του Ρήνου (κρατίδιο Ρηνανία-Παλατινάτο).

Η πόλη Βορμς ήταν ιδιαίτερα γνωστή στην Ευρώπη και τον εβραϊκό κόσμο για την αξιόλογη εβραϊκή της κοινότητα, η οποία κατάφερε ν’αναδείξει σημαντικούς λογίους και ευυπόληπτους ραβίνους. Η γενικότερη ακτινοβολία της πόλης συνετέλεσε στο να της αποδοθεί η τιμητική προσωνυμία «Μικρή Ιερουσαλήμ». Το εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης («Ιερή Άμμος») είναι το παλαιότερο διατηρημένο νεκροταφείο της Ευρώπης. Στο κοιμητήριο υπάρχει ακόμα πλάκα που χρονολογείται από το 1076 μ.Χ.

Η συναγωγή της Βορμς ανεγέρθηκε το 1034. Την περίοδο 1938-1942 καταστράφηκε ολοσχερώς από τους ναζί. Μετά τον πόλεμο επισκευάστηκε και εγκαινιάστηκε το 1961.

Στις 17 Μαΐου 2010, «μέλη της γνωστής αγέλης», για να θυμηθούμε τον Τάκη Καμπύλη («Ο,τι συνέβη θα ξανασυμβεί»(;), Η Καθημερινή 30/05/2010), επιχείρησαν να επαναλάβουν αυτό που είχαν πράξει οι ναζί το 1938. Ευτυχώς, ο εμπρησμός προκάλεσε σχετικά περιορισμένες ζημιές. Η πυρκαγιά δεν επεκτάθηκε στη Βιβλιοθήκη, όπως έγινε στη Συναγωγή των Χανίων τον περασμένο Ιανουάριο. Υπενθυμίζουμε: «τον Ιανουάριο του 2010 δύο φορές (μία στις 5 Ιανουαρίου και μία στις 16) η Συναγωγή των Χανίων έγινε στόχος εμπρηστών. Καθώς τα αποτελέσματα της πρώτης φοράς δεν ήταν θεαματικά, επανήλθαν κατορθώνοντας να κάψουν συνολικά 2.500 παλιά και σπάνια βιβλία, μέρος του αρχείου και πολύτιμα αντικείμενα.» (απόσπασμα από το ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΧΑΝΙΩΝ)

Άλλη, ουσιώδης, διαφορά μεταξύ Βορμς και Χανίων: Μετά τον εμπρησμό, 100 περίπου κάτοικοι της Βορμς συγκεντρώθηκαν μπροστά στη Συναγωγή για να εκφράσουν την οργή τους για την εμπρηστική επίθεση, όπως αναφέρει η εφημερίδα Jüdische Allgemeine. Κάτι ανάλογο δε συνέβει ούτε στα Χανιά μετά τον εμπρησμό της Συναγωγής, ούτε στη Θεσσαλονίκη μετά την απόπειρα βεβήλωσης του νέου εβραϊκού νεκροταφείου (Μάης 2010), ούτε στη Ρόδο μετά την πρόσφατη βεβήλωση του Μνημείου του Ολοκαυτώματος – για να μείνουμε μόνο στα πρόσφατα γεγονότα.

Όπως και να’χει, θα πρέπει να μας ανησυχήσει βαθύτατα το γεγονός ότι, για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυξάνονται επικίνδυνα οι απόπειρες εμπρησμού εβραϊκών Συναγωγών σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις. Ορισμένοι έχουν έτοιμη την απάντηση: «Φταίει το κράτος πειρατής, φυσικά…»

Συναγωγή της Βορμς / Synagoge Worms (Quelle: http://de.wikipedia.org/wiki/Synagoge_Worms, CC BY-SA 4.0)

Kommentar: Dimitri Kravvaris

Sei es auch mit Verspätung, so werden wir heute über den jüngsten Brandanschlag auf die Synagoge in Worms sprechen.

Die Stadt Worms in Rheinland-Pfalz wird als Zentrum jüdischer Gelehrsamkeit und Kultur bezeichnet. Die Jüdische Gemeinde Worms hatte bis zur NS-Zeit durch zahlreiche angesehene Rabbiner eine starke Ausstrahlung und großes Ansehen erlangt, was zu ihrem Ehrentitel „Klein-Jerusalem“ beigetragen hat.

Der jüdische Friedhof der Stadt, „Heiliger Sand“, ist der älteste erhaltene jüdische Friedhof Europas. Der älteste vor Ort erhaltene Grabstein ist der von Jakob ha-bachur und stammt aus dem Jahr 1076.

Die erste Synagoge Worms wurde in 1034 errichtet; in der Zeit zwischen 1938-1942 wurde sie niedergebrannt, nach dem Krieg wiedererrichtet und 1961 neu geweiht.

Am 17. Mai 2010 haben „Mitglieder der bekannten Horde“ (Ausdruck des griechischen Journalisten Takis Kambylis)  kaum 70 Jahre nach der Reichspogromnacht  (9. November 1938) versucht, eine Synagoge in Deutschland brennen zu lassen.

Zum Glück hat das Feuer die Synagoge nicht niedergebrannt. Anders war es in Griechenland im Januar 2010. Auf der griechischen Mittelmeer-Insel Kreta haben Brandstifter zweimal einen Brandanschlag auf die Etz-Hayyim Synagoge verübt. Dabei entstand in der Hafenstadt Chania ein Schaden von mindestens 30 000 Euro. Dutzende Bücher der Bibliothek und mehrere Computer wurden zerstört.

Noch ein wesentlicher Unterschied zwischen Worms und Chania: Die „Jüdische Allgemeine“ berichtet, dass „etwa 100 Menschen zur Synagoge gekommen [waren], um ihrer Trauer und Empörung Ausdruck zu verleihen. Das berührt die Gemeindevorsitzende noch immer und lässt sie hoffen“. In Chania hat die lokale Gesellschaft gegen die antisemitischen Angriffe im Januar 2010 nicht protestiert.

Zum ersten Mal nach dem Ende des Zweiten Weltkriegs beobachtet man seit Kurzem systematische Versuche, Synagogen in Europa brennen zu lassen. Gegenüber dieser Realität dürfen wir nicht gleichgültig sein!

(Die Informationen zur Wormser Synagoge sind entnommen aus: www.worms.de)

Κάτι κινείται στα Χανιά

Αντιναζιστική διαδήλωση πραγματοποιήθηκε χτες στα Χανιά με αφορμή τη νεοναζιστική επίθεση εναντίον 27χρονης καθηγήτριας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει για μας η ανακοίνωση της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ. Την παραθέτουμε όπως δημοσιεύτηκε στα “Χανιώτικα Νέα”:

Το αυγό του φιδιού έσπασε και η βρωμερή του μυρωδιά απλώθηκε πάνω από τα Χανιά

Πολύ καιρό φαινόταν ότι θα συμβεί. Ζήσαμε ανατινάξεις γραφείων πολιτικών κομμάτων, κηρύξεις εκλεγμένων βουλευτών ως ανεπιθύμητων, υστερικές κραυγές επιστημόνων και πολιτικών για το Εφετείο και το ΚΤΕΛ , είδαμε μυστήριους κουκουλοφόρους να επιτηρούν ειρηνικές διαδηλώσεις αλαμπρατσέτα με αστυνομικούς, καμαρώσαμε αυτοδιοικητικούς να σέρνουν ενεργούς πολίτες στα δικαστήρια για λόγους «αισθητικής» την ώρα που οι ιδιοι ανέχονται αν δεν στολίζουν οι ίδιοι δημόσια κτίρια με κουρελαρίες, θαυμάσαμε πανεπιστημιακούς να παίζουν κλέφτες και αστυνόμους με τους φοιτητές στο κέντρο της πόλης, καμαρώσαμε εξοστρακισμούς μαθητριών του Γυμνασίου από τους παιδαγωγούς τους, ανακουφιστήκαμε που τη Συναγωγή την κάψανε λέει αλλοδαποί και όχι τίποτε δικά μας παιδιά…. Τα δικά μας παιδιά μετεξελίχθηκαν και σιγά σιγά από τις σποραδικές επιθέσεις πιτσιρικάδων και γηπεδόβιων κατά αλλήλων, περάσαμε στους σχεδόν καθημερινούς ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα μεταναστών στα Χανιά και στην Κίσαμο και τώρα με έκπληξη και αποτροπιασμό βλέπουμε τη σβάστικα χαραγμένη στο χέρι μιας νεαρής δασκάλας που τόλμησε η άθλια να θέλει να διδάξει Ελληνικά σε φτωχοδιαβόλους μετανάστες. Σε μια παρακμιακή περιρρέουσα ατμόσφαιρα , είναι αναπόφευκτο να φτάνουμε στην βρώμα… και η πόλη μας να γίνεται για πολλοστή φορά τον τελευταίο καιρό πρωταγωνίστρια αρνητικής δημοσιότητας. Και καλές είναι οι καταδίκες και η έκφραση αποτροπιασμού αγαπητοί κύριοι της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά καιρός είναι να δείξετε και αποτελέσματα. Δεν είμαστε δα και μεγαλούπολη, γνωριζόμαστε καλά μεταξύ μας. Εν τω μεταξύ εμείς οι υπόλοιποι θα κάνουμε κάτι;

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν τσιγγάνος.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν Εβραίος.

Όταν ήρθαν να με πάρουν δεν είχε απομείνει κανείς να μιλήσει για μένα.

Επίθεση νεοναζί σε 27χρονη

Η εφημερίδα “Το Έθνος” αναφέρεται σήμερα σε νέο περιστατικό ακροδεξιάς βίας που συνέβη στα Χανιά:

Πρωτοφανής επίθεση νεοφασιστών σε 27χρονη, η οποία παλιότερα έκανε μάθημα σε παιδιά μεταναστών, σημειώθηκε προχτές το βράδυ στη Χαλέπα Χανίων. Οι δράστες ακινητοποίησαν την κοπέλα την ώρα που πήγαινε να μπει στο αυτοκίνητό της και χάραξαν με ξυραφάκι αγκυλωτούς σταυρούς στο χέρι της και στο μπουφάν που φορούσε. Η επίθεση των θαυμαστών του Χίτλερ έγινε στις 8.15 το βράδυ, την ώρα που η 27χρονη βγήκε από το σπίτι της. Το σκηνικό της επίθεσης δείχνει ότι της είχαν στήσει ενέδρα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ.

Διαβάστε επίσης ένα ανάλογο δημοσίευμα στο athensphotonews.gr.

Τεκμηριωμένες υποθέσεις για το ποιοι είναι οι δράστες, ελπίζουμε να διαβάσουμε προσεχώς σε κάποια ελληνική εφημερίδα…

Ενημέρωση 28-02-2010: “Το Φελέκι” είναι ένα από τα λίγα ιστολόγια που αναφέρθηκε στη νέα νεοναζιστική επίθεση των Χανίων, τονίζοντας ιδιαίτερα την ανάγκη ανάληψης δράσης για περιθωριοποίηση των ομάδων μίσους που δρουν στην Κρήτη. “Το Φελέκι” (Β. Λ.) δεν παραλείπει να αναφερθεί στα ολέθρια αποτελέσματα της “αποπροσανατολιστικής διαχείρισης” του εμπρησμού της συναγωγής των Χανίων (θεωρίες συνωμοσίας, ξένος δάκτυλος κλπ.):

Η 28χρονη καθηγήτρια πλήρωσε τη μη αντίδραση και την ανοχή της πλειοψηφίας σε ρατσιστικές επιθέσεις. Δεν έχει περάσει άλλωστε τόσος καιρός από τους ξυλοδαρμούς μεταναστών και τον εμπρησμό κατοικιών τους, ή από τις επιθέσεις στη Συναγωγή και την αποπροσανατολιστική διαχείρισή τους, καθώς οι δράστες ταυτίστηκαν με τη Μοσάντ ή τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Η εύκολη βέβαια, λύση είναι η μετάθεση ευθυνών σε τρίτους, σε σχέδια συνωμοσίας κλπ.

Όμως μ’ αυτή τη στάση αυξάνονται τα αυγά του φιδιού που ήδη έχουν αρχίσει να σπάνε. Είναι αλήθεια βολικό, για παράδειγμα, να κατηγορήσει κάποιος μια ισχυρή μυστική υπηρεσία, καθώς από τη μία έχει κάνει το καθήκον του με την άκοπη “αποκάλυψη” των ενόχων και από την άλλη φαντασιώνεται τον εαυτό του ως “θύμα”, ανίσχυρο να αντιδράσει στα σχέδια των “μεγάλων”.

Ολόκληρο το κείμενο εδώ.

Ένα βίντεο για τις αντισημιτικές επιθέσεις του Ιανουαρίου 2010 / Incidents antisémites en images (janvier 2010)

Βρήκαμε το παραπάνω βίντεο στην ιστοσελίδα του The Coordination Forum for Countering Antisemitism.

Μπορείτε να δείτε αρκετές φωτογραφίες από τον διπλό εμπρησμό της Συναγωγής των Χανίων (Ιανουάριος 2010).

Nous avons repéré ce vidéo sur le site du Forum de Coordination pour la lutte contre l’antisémitisme.

L’incendie criminel qui a détruit la synagogue de La Canée (janvier 2010) y occupe une place importante.

Η ανεντιμότητα των κονδυλογράφων

του Δημήτρη Κράββαρη

Με τη σύμφωνη γνώμη του Μιχάλη Πάγκαλου, φιλολόγου και τακτικού συνεργάτη του περιοδικού «Νέα Εστία», προχωρούμε σήμερα στην αναδημοσίευση ενός κειμένου του στο οποίο παρουσιάζει με ευσύνοπτο τρόπο ένα παλαιότερο τεύχος του οικείου περιοδικού αφιερωμένο στον ιταλό συγγραφέα Πρίμο Λέβι (βλ. την αμέσως προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο «Ο Πρίμο Λέβι και ο σύγχρονος αντισημιτισμός»).

Σε προηγούμενη ανάρτησή μας είχαμε αναφερθεί στον γερμανό ζωγράφο Φέλιξ Νούσμπαουμ, το έργο του οποίου αποτυπώνει ανεξίτηλα την υπαρξιακή αγωνία ενός ανθρώπου απέναντι στο επικείμενο τέλος. Μετά από μια δεκαετία απελπισμένων περιπλανήσεων ανά την Ευρώπη, ο Νούσμπαουμ συλλαμβάνεται το 1944 από τη Wehrmacht και μεταφέρεται πάραυτα στο Άουσβιτς και στο θάλαμο αερίων. Ο Πρίμο Λέβι, όπως σημειώνει ο Μιχάλης Πάγκαλος, «έγινε συγγραφέας μέσα στο Άουσβιτς και εξαιτίας του Άουσβιτς». Το βιβλίο του με τίτλο «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος» (εκδόσεις Άγρα 2000) έχει θέμα τη ζωή στα ναζιστικά στρατόπεδα του θανάτου και «θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας».

Το αφιέρωμα όμως της Νέας Εστίας στον Πρίμο Λέβι δεν είναι επίκαιρο μόνο λόγω της πρόσφατης επετείου της απελευθέρωσης του Άουσβιτς από τα σοβιετικά στρατεύματα. Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή τον καταστροφικό εμπρησμό της συναγωγής των Χανίων η λέξη «Ισραήλ» ως συνώνυμο του απόλυτου κακού επανεμφανίστηκε στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Το σημαίνον «Ισραήλ» έχει απογυμνωθεί πλέον από το περιεχόμενό του: Δεν είναι η χώρα Ισραήλ με τις τάσεις του, τη μουσική του, τους δισταγμούς και τα ατοπήματά του, είναι ένας σκοτεινός υπονομευτής που επιβουλεύεται μια «ανήμπορη» χώρα η οποία «βρίσκεται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση» έχοντας επομένως «ανάγκη τις ξένες τράπεζες».

Η συνέντευξη που δίνει ο Λέβι το 1982 στον Ιταλό δημοσιογράφο της Repubblica Giampaolo Pansa δείχνει έναν άλλο δρόμο. «Στη συνέντευξη αυτή, που αποτελεί υπόδειγμα νηφάλιας σκέψης, ο Εβραίος Λέβι δείχνει τον τρόπο να διαφωνείς πολιτικά με την κυβέρνηση του Ισραήλ και ακόμη να καταδικάζεις εντονότατα, όταν πρέπει, την πολιτική της, χωρίς όμως να διολισθαίνεις στην επικίνδυνη ατραπό του αντισημιτισμού και της δαιμονοποίησης του κράτους του Ισραήλ» (Μιχάλης Πάγκαλος).

Ας μην ξεχνάμε την απάντηση που έδωσε ο παλαιστίνιος διανοούμενος Έντουαρντ Σάιντ σε άραβες συναδέλφους του που δήλωναν γοητευμένοι από τις αναθεωρητικές ιδέες του Roger Garaudy («Η Σοά δεν είναι παρά ένα κατασκεύασμα των σιωνιστών»): Αυτός που δεν είναι ικανός να αναγνωρίσει τα γεγονότα, το ότι δηλαδή οι γείτονές του υπήρξαν θύματα μιας γενοκτονίας, δεν είναι άξιος να διεξάγει αγώνα για τη ΔΙΚΗ ΤΟΥ ανεξαρτησία. Έχει αποτύχει στο να διεξάγει μια έντιμη μάχη (“Israel-Palestine: a third way, A reply to arab intellectuals”).

Oι τάσεις αναθεωρητισμού και σχετικοποίησης της Shoah δεν είναι μόνο ένα θλιβερό προνόμιο του αραβικού κόσμου. Ο πρόσφατος διπλός εμπρησμός της συναγωγής των Χανίων, οι προγενέστεροι εμπρησμοί των συναγωγών Βέροιας, Κομοτηνής και Βόλου, η βεβήλωση των μνημείων Ολοκαυτώματος στη Δράμα, Ρόδο, Λάρισα και Κέρκυρα όπως και οι αλλεπάλληλοι βανδαλισμοί του εβραϊκού νεκροταφείου Ιωαννίνων συνοδεύτηκαν από μια ανησυχητική κορύφωση της αντισημιτικής ρητορείας και στην Ελλάδα. Εκμεταλλευόμενοι την πρόσβασή τους σε έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας, «αντισημίτες κονδυλογράφοι», όπως πετυχημένα τους ονόμασε ο Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ (“΄Οταν ο κρυφός αντισημίτης αποκαλύπτεται”), δε δίστασαν να χορέψουν άσεμνα πάνω από τις στάχτες μιας Συναγωγής. Ας κοιμόμαστε ήσυχοι: 1. Ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα δεν υφίσταται, μιας και οι δράστες δεν είναι Έλληνες (πλην ενός), 2. Οι Εβραίοι είναι ούτως ή άλλως αιμοσταγή όντα που καλώς παθαίνουν ό,τι παθαίνουν.

Η χαλαρή αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας, μέρος της οποίας ασχολείται κυρίως με το να καταγγείλει το «κατάπτυστο» άρθρο του Andrew Apostolou, απέναντι στην αντισημιτική ρητορεία και πρακτική επιβεβαιώνουν αυτά που έχει γράψει στο παρελθόν ο Θύμιος Τζάλλας, διευθυντής του «Ηπειρωτικού Αγώνα», με αφορμή τις ατιμώρητες βεβηλώσεις του εβραϊκού νεκροταφείου Ιωαννίνων:

Αυτό που βλέπουμε είναι μια κοινωνία να τρέχει πρόθυμη να αποστασιοποιηθεί από κάτι που θεωρεί «διένεξη ακραίων». Οι κάτοικοι είναι αμήχανοι μήπως και το θέμα «σηκωθεί» παραπάνω από τις «κανονικές του διαστάσεις» και πάψει να είναι αυτό που μας βολεύει: «μια ιστορία περιθωρίου». […] Είναι μια στάση που παρουσιάζει τον βανδαλισμό ως ανακατωσούρα που επιφέρει μια ομάδα ανεγκέφαλων πιτσιρικάδων σε ένα πανίσχυρο λόμπι που κινεί τα νήματα. Αυτό είναι ισοπέδωση και τελικά ρατσισμός (“Διένεξη ακραίων”, 4 Ιουνίου 2009).

Η βεβήλωση ενός εβραϊκού λατρευτικού χώρου είναι για πολλούς μια υπόθεση που φέρνει αντιμέτωπους τους Εβραίους και τις νεοναζιστικές ομάδες μίσους, μια υπόθεση που δεν αφορά επομένως κανέναν άλλον. Και αυτή η αποστασιοποίηση έχει πίσω της μια ιστορία: Ο Γιώργος Λιόλιος, συγγραφέας του βιβλίου “Σκιές της πόλης, Αναπαράσταση του διωγμού των Εβραίων της Βέροιας” (εκδόσεις Ευρασία), σχολιάζοντας τον αφανισμό χιλιάδων Ελληνοεβραίων κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, διαπιστώνει ότι ο μη εβραϊκός πληθυσμός της Βέροιας θεώρησε, «με λίγες εξαιρέσεις, ότι ο διωγμός των Εβραίων ήταν μια υπόθεση μεταξύ των Εβραίων και των Ναζί και καθόλου κυρίαρχο θέμα που έπρεπε να διαχειριστεί συνολικά η τοπική κοινωνία ως δικό της ζήτημα». Η διαπίστωση αυτή ισχύει όχι μόνο για τη Βέροια αλλά και για άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Στη συνωμοσιολογική της εκδοχή αυτή η αποστασιοποίηση παίρνει μια τερατώδη διάσταση: Ο αντισημίτης που καίει τη συναγωγή δίνει τη θέση του στον πράκτορα της CIA ή της Μοσάντ. Ο αντισημίτης κονδυλογράφος, πολιτικάντης ή απλός πολίτης ενώνει με αγαλλίαση τα δύο άκρα συνθλίβοντας ταυτόχρονα κάτω από την μπότα του την εβραϊκή υπόσταση.

Αυτοί που υποβιβάζουν την απαιτητική τέχνη του σκίτσου σε μια στρατιά μνησίκακων ανδρεικέλων ή το απαιτητικό επάγγελμα του δημοσιογράφου σε κραυγές μίσους, αυτοί που ενώ κατέχουν υψηλούς κυβερνητικούς θώκους δε διστάζουν να εκδηλώσουν την εβραιοφοβία τους, πρέπει να μας βρουν αντιμέτωπους.

Ενημέρωση 04/02/2010:

1. Για το γενικότερο επίπεδο της ελληνικής δημοσιογραφίας και την προκατάληψή της απέναντι στο Ισραήλ σας προτείνουμε να διαβάσετε το πρόσφατο άρθρο του Ζαν Κοέν με τίτλο “Τα Βραβεία Ανέντιμης Ελληνικής Δημοσιογραφίας” (17 Ιανουαρίου 2010).

2. Στο θέμα της ταύτισης δραστών και θυμάτων αναφέρεται σε πρόσφατη παρέμβασή του και ο Ιός της “Ελευθεροτυπίας”: “Ο τρίτος εμπρησμός της Συναγωγής” (30/01/2010).

3. Φίλος και αναγνώστης του ιστολογίου σχολίασε την πρόταση: “Ο πρόσφατος διπλός εμπρησμός της συναγωγής των Χανίων, οι προγενέστεροι εμπρησμοί των συναγωγών Βέροιας, Κομοτηνής και Βόλου, η βεβήλωση των μνημείων Ολοκαυτώματος στη Δράμα, Ρόδο, Λάρισα και Κέρκυρα όπως και οι αλλεπάλληλοι βανδαλισμοί του εβραϊκού νεκροταφείου Ιωαννίνων συνοδεύτηκαν κλπ” ως εξής: “Οι περισσότεροι  έλληνες τα αγνοούν αυτά”. Στους φιλοπερίεργους αναγνώστες προτείνουμε λοιπόν να επισκεφτούν το ιστολόγιο του Abravanel και να διαβάσουν την ανάρτηση με τίτλο Ιανουάριος ’09: Αντισημιτική βία στην Ελλάδα/January ‘09: Antisemitic violence in Greece. Όπως δείχνει το επιμύθιο της συγκεκριμένης ανάρτησης ο νόμος της σιωπής βασίλευε από τότε. Τότε δεν υπήρχαν απ’ ό,τι φαίνεται ρεπορτάζ σε ξένα Μέσα Ενημέρωσης για τους άνετους περιπάτους εμπρηστών στην αυλή της Συναγωγής των Χανίων:

Είναι γελοίοι και βαθύτατα υποκριτές αυτοί που ξέρουν να μιλάνε για καημένους επαγγελματίες αντιρατσιστές που δεν μπορούν να επικρίνουν το Ισραήλ χωρίς να κατηγορηθούν για αντισημιτισμό, ενώ στην πραγματικότητα κρατούν το στόμα τους ερμητικά κλειστό για τα όργια που συμβαίνουν στην ίδια τους την χώρα κάθε φορά που φουντώνει η κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Οτι κάθε μέρα υπάρχουν δεκάδες άρθρα και τηλεοπτικές εκπομπές για τα δικαιώματα των παλαιστινίων, ενώ το γεγονός οτι στα Ιωάννινα κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής για την τύχη των λείψανων της οικογένειας του – κατά τα άλλα ελλήνων πολιτών οι οποίοι είναι χρήσιμοι για φόρους, στρατό και για να λέμε πόσο ανεκτική είναι η χώρα μας – δεν ακούστηκε κουβέντα.

Ιανουάριος ’09: Αντισημιτική βία στην Ελλάδα (Abravanel, the blog)

ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΚΑΨΑΝΕ ΤΗ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΒΗΣΕΙ!

Από την Άννα Στάη και την Αντιναζιστική Πρωτοβουλία λάβαμε και αναδημοσιεύουμε την παρακάτω ανακοίνωση. Όπως έχουμε τονίσει κι εμείς σε προηγούμενή μας ανάρτηση η αντισημιτική ρητορεία στην Ελλάδα δεν είναι ένα περιθωριακό φαινόμενο αλλά καλλιεργείται μέσω εντύπων μεγάλης κυκλοφορίας. Σας προτείνουμε λοιπόν να διαβάσετε με προσοχή την ακόλουθη ανακοίνωση.

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

(www.antinazi.gr, info[at]antinazi.gr)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΚΑΨΑΝΕ  ΤΗ ΣΥΝΑΓΩΓΗ   ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΒΗΣΕΙ!

Οι αντισημίτες εξαπολύουν νέα προβοκατόρικη προπαγανδιστική επίθεση. Ο επίσημος πολιτικός κόσμος τους ενθαρρύνει

Ο διπλός εμπρησμός της Συναγωγής στα Χανιά είναι ένα ζήτημα μεγάλης – κατά την άποψή μας παγκόσμιας- σημασίας. Δεν είναι συνηθισμένο σε μία χώρα της Ευρώπης 60 χρόνια μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο να καίγεται συναγωγή και μάλιστα με σχέδιο καταστροφής όπως δείχνει η επανάληψη του εμπρησμού μετά την πρώτη επίθεση. Δεν συνηθίζεται επίσης σε μία χώρα της Ευρώπης: α) να αποσιωπούν τον εμπρησμό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του λαού που είναι τα τηλεοπτικά κανάλια, δηλαδή να κρύβεται η συγκλονιστική αυτή είδηση από την πλατειά μάζα β) να μην κάνουν δηλώσεις καταδίκης στην τηλεόραση οι αρχηγοί των κομμάτων για μια τέτοια επίθεση ιδιαίτερα όταν αυτή γίνεται λίγες μέρες πριν την Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων που έπεσαν θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. γ) η αστυνομία να παρακολουθεί την κατάσταση επίσης αδρανής και αμέτοχη μετά τον πρώτο εμπρησμό επιτρέποντας στους εμπρηστές να χτυπήσουν ανενόχλητοι τη δεύτερη φορά.

Όλα αυτά τα φαινόμενα αποτελούν άμεση πολιτική ανοχή του διπλού εμπρησμού, από όλες τις κοινοβουλευτικές πολιτικές ηγεσίες που όλες ανεξαίρετα έχουν πλήρη και άνετη πρόσβαση στην τηλεόραση.

Οι καταστροφικές φλόγες του διπλού εμπρησμού μετατρέπονται σε ένα πολύ επικίνδυνο αντισημιτικό εργαλείο. Αυτό δείχνει το κλίμα που διαμορφώθηκε μετά τις συλλήψεις των ενόχων για τον εμπρησμό που σύμφωνα με την ανακοίνωση της τοπικής αστυνομίας, ήταν ένας Έλληνας, δύο Βρετανοί και δύο Αμερικάνοι (από τους οποίους ο ένας διαφεύγει).

Τα μόνα στοιχεία που έχει παρουσιάσει η αστυνομία είναι ότι ο ένας από τους Αμερικάνους που συλλήφθηκε έμενε σε ξενοδοχείο στα Χανιά και ήρθε στην Ελλάδα πριν από τρεις μήνες «για να διδάξει την Αγγλική Γλώσσα». Ο άλλος Αμερικάνος που διαφεύγει ήρθε στην Ελλάδα πριν από ένα μήνα για τον ίδιο ως άνω σκοπό. Σε ότι αφορά τους Βρετανούς, λέγεται ότι δούλευαν σε μπαρ στα Χανιά. Καμία συζήτηση δεν γίνεται για τα κίνητρα ή την ιδεολογική-πολιτική ταυτότητα των δραστών. Οι συλλήψεις δεν έφεραν συσπείρωση εναντίον του αντισημιτισμού και δεν είχαν τον αντίστοιχο αντίκτυπο σε επίπεδο κοινής γνώμης. Έγινε ακριβώς το αντίστροφο..

Μετά τις συλλήψεις διαδόθηκε αστραπιαία, όσο αστραπιαία συνελήφθησαν και οι δράστες, η εξής κλασική στο περιεχόμενό της αντισημιτική θεωρία:

Ότι τάχα τη συναγωγή την έκαψαν Αμερικάνοι και Βρετανοί που δουλεύουν στη βάση του ΝΑΤΟ στην Σούδα, και μάλιστα ότι τους Αμερικάνους τους κρύβουν στη βάση της Σούδας (ενώ ο έλληνας είναι εξωτερικός συνεργάτης στη βάση!). Ότι δήθεν το κάψιμο ήταν σχέδιο των Αμερικανών για να βλάψουν τη χώρα, ακόμα και να την εκβιάσουν για να πάρει θέση υπέρ του Ισραήλ (!), και ότι υπήρχε σχέδιο στο οποίο εμπλέκεται και η Μοσάντ (!!!) Το ανησυχητικό είναι ότι τη θεωρία αυτή δεν τη διαδίδουν μόνο οι ναζιστικές ιστοσελίδες. Αυτή η θεωρία έχει δημοσιευτεί:

α) σε μία εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας όπως το «Έθνος» όπου εκθέτει αναλυτικά τα πιο πάνω ο υποτιθέμενος «αριστερός» Δελαστίκ,

β) σε μία δεύτερη εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας την «Ελευθεροτυπία» όπου ο «έγκυρος» αντισημίτης σκιτσογράφος Στάθης αναμασάει τα ίδια προσθέτοντας ένα προκλητικό σκίτσο μίας κουκούλας που στην κορυφή της βρίσκεται η CIA, ακολουθεί η Μοσάντ, πιο κάτω ακόμα βρίσκεται η Κου-Κλουξ- Κλαν και στο τέλος πετιέται μία σβάστικα, το «παιδί» των πιο πάνω υποτίθεται γ) σε μία εφημερίδα της λεγόμενης αριστεράς όπως το «Πριν» που πανηγυρίζει όχι γιατί συνελήφθησαν οι δράστες αλλά για «το «κάζο» που έπαθαν οι Αμερικανοί, οι Εβραίοι κατ’ επάγγελμα και τα ντόπια φερέφωνά τους», επειδή βιάστηκαν να καταγγείλουν τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα. Δηλαδή η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα είναι εισαγόμενος από το εξωτερικό. Ακόμα βαθύτερα όλοι οι παραπάνω λένε ή εννοούν ότι οι αγγλοαμερικάνοι και οι Εβραίοι που τάχα τους κινούν κάνουν αντισημιτικά εγκλήματα στην Ελλάδα για να ενοχοποιήσουν την Ελλάδα και στη συνέχεια να την τιμωρήσουν.

Δηλαδή το κάψιμο της Συναγωγής χρησιμοποιείται πολιτικά για την εντατικοποίηση της αυξανόμενης αντισημιτικής προπαγάνδας στην Ελλάδα και ίσως σε λίγο θα χρησιμοποιείται και στο εξωτερικό. Γιατί ακόμα και αν οι εμπρηστές της συναγωγής είναι πραγματικά αμερικάνοι και άγγλοι όπως λέει η αστυνομία, δεν επιτρέπεται να ενοχοποιούνται ούτε οι αντίστοιχες χώρες, ούτε οι αντίστοιχοι λαοί, ούτε ακόμα περισσότερο οι εβραίοι αλλά μόνο οι δράστες ή οι συγκεκριμένες υπηρεσίες που είναι εντολείς των δραστών και εφόσον υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις γι αυτό. Μόνο οι αντισημίτες και γενικά οι ρατσιστές επεκτείνουν ένα έγκλημα ενός μέλους ενός κράτους ή μιας εθνότητας ή μιας θρησκευτικής μειονότητας στο αντίστοιχο κράτος συνολικά, ή στην εθνότητα, ή στη θρησκευτική μειονότητα.
Δηλαδή ενώ σίγουρα αντισημίτες κάψανε την συναγωγή, οι αντισημίτες χρησιμοποιούν αυτό το κάψιμο για νέο μεγαλύτερο κίνημα αντισημιτισμού. Αυτό ονομάζεται προβοκατόρικη χρήση ενός εγκλήματος κατά την οποία το θύμα βιάζεται δύο φορές: τη μία ως θύμα και την άλλη ως θύτης.

Εμείς δεν μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή ότι το κάψιμο της συναγωγής είναι μια προβοκάτσια των αντισημιτών όπως ήταν κάποτε προβοκάτσια των χιτλερικών το κάψιμο του Ράιχσταγκ. Εκείνο που λέμε είναι ότι η στάση της κυβέρνησης και της αστυνομίας που αρνούνται να κοινοποιήσουν την υπόθεση στα ΜΜΕ ώστε να υπάρξουν νέες μαρτυρίες και στοιχεία από το λαό για τους δράστες και τους ενδεχόμενους ηθικούς αυτουργούς ευνοεί τους όποιους προβοκάτορες εμπρηστές. Επίσης η στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων -που συνεχίζουν να αρνούνται να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό και να κάνουν μείζον πολιτικό ζήτημα τον εμπρησμό αυτό και κυρίως που αρνούνται να καταδικάσουν μαζικά τον αναμφισβήτητο αντισημιτισμό που όπλισε τους όποιους δράστες –  διευκολύνει πολιτικά τους όποιους προβοκάτορες. Μετά από μία σειρά αντισημιτικών επιθέσεων σε νεκροταφεία και συναγωγές που κορυφώθηκε με τον εμπρησμό της συναγωγής των Χανίων, είναι περίεργο που οι ντόπιοι αντισημίτες ανακαλύπτουν ότι πίσω από αυτή τη βία βρίσκονται οι Εβραίοι για να υποκινήσουν την επίθεση της Δύσης εναντίον της χώρας. Αυτές είναι χιτλερικού τύπου θεωρίες και δίνουν ώθηση στους ναζιστές που ετοιμάζονται ξανά με την έγκριση της πολιτείας και της αστυνομίας να κάνουν συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας για τα Ίμια στο τέλος του μήνα. Όσο η αστυνομία κρατάει αυτή την υπόθεση στο σκοτάδι σε σχέση με τα κίνητρα και το ιστορικό των συλληφθέντων, και ειδικά από τη στιγμή που η υπηκοότητα των συλληφθέντων είναι η σημαία του αντισημιτισμού του φαιοκόκκινου μετώπου της φασιστικής δεξιάς με την σοσιαλφασιστική αντισημιτική δήθεν αριστερά,  οι δημοκράτες θα πρέπει να κατηγορούν τους αντισημίτες σαν κύριους πολιτικούς υπεύθυνους του εμπρησμού.

Ακόμα και αν ένα δημοκρατικό ελληνικό κράτος πίστευε ότι κάποιες σκοτεινές δυνάμεις στις ΗΠΑ, στην Αγγλία ή στο Ισραήλ έκαψαν την εβραική συναγωγή για να προκαλέσουν προβοκατόρικα τη διεθνή καταδίκη της Ελλάδας,  θα διαχώριζε τους αντίστοιχους λαούς και κυρίως τους έλληνες εβραίους από την προβοκατόρικη πράξη και θα κατηγορούσε όσους υπέθαλπαν το όποιο αντισημιτικό μίσος. Αυτό που θα χάλαγε εντελώς μια τέτοιου είδους πολιτική προβοκάτσια κατά της χώρας μας θα ήταν ακριβώς αν κυβέρνηση και αντιπολίτευση εξαπέλυαν μια μαζική παλλαική καταδίκη του εμπρησμού της συναγωγής, μαζί με μια μαζική καταδίκη του κανιβαλικού αντισημιτισμού και του νεοχιτλερισμού που πραγματικά οργιάζουν στη χώρα μας. Ένα τέτοιο κίνημα θα τίναζε στον αέρα τα όποια σενάρια ενοχοποίησης της χώρας μας ότι είναι αντισημιτική.

Αντίθετα  η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση με τη στάση τους πείθουν κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο ότι έχουν μεγάλες πολιτικές ευθύνες γι αυτόν τον εμπρησμό. Στην πραγματικότητα θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν για το δικό τους αυξανόμενο αντιδυτικισμό και υπέρ της συμμαχίας τους με τις αντιδυτικές και αντισημιτικές κυβερνήσεις τύπου Ρωσίας και Ιράν. Μόνο έτσι εξηγείται ότι σκανδαλωδώς αποκρύπτουν από το λαό τον διπλό εμπρησμό, ότι δεν τον καταδικάζουν μαζικά και επίμονα, ότι αφήνουν τους αντισημίτες να οργιάζουν με την προπαγάνδα τους ανενόχλητοι και καλυπτόμενοι πίσω από τον αντισιονισμό και την ισραηλοπαλαιστινιακή σύγκρουση, ότι αφήνουν τους δικαστές να παραληρούν αντισημιτικά και να αθωώνουν το γενοκτονικό κήρυγμα του βρυκολακιασμένου ναζισμού ότι διατηρούν νόμιμες της δολοφονικές και τρομοκρατικές ναζιστικές συμμορίες. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν τα κοινοβουλευτικά κόμματα -και μάλιστα τα ψευτοαριστερά δεν το κάνουν ούτε κι αυτό- είναι να πηγαίνουν στις τελετές της γενοκτονίας των εβραίων και να τους ψιθυρίζουν μακριά από τις τηλεοράσεις, δηλαδή μακριά από το λαό, πόσο τους αγαπάνε την ώρα που τους σκάβουν τον τάφο.

Αυτή η διπροσωπία  δεν θα πρέπει να κρατήσει για πολύ. Οι έλληνες δημοκράτες που έχουν διεξάγει μεγάλους αντιφασιστικούς αγώνες πρέπει να το κατανοήσουν και η ανθρωπότητα πρέπει να το μάθει ότι η Ελλάδα έχει γίνει άντρο του αντισημιτισμού κορυφής και όσο περνάει ο καιρός θα γίνει δίπλα στη Ρωσία και το Ιράν άντρο και του αντισημιτισμού της βάσης.  Και αντισημιτισμός μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο δεν είναι παρά το σήμα κατατεθέν κάθε ναζισμού κάθε κανιβαλικού ρατσισμού και κάθε υποδούλωσης. Μην ξεχνάτε: μετά τους Εβραίους είμαστε όλοι εμείς οι άλλοι, όλοι εμείς που δεν θα υποταχτούμε ποτέ στο νόμο της ζούγκλας και στα ήθη του κανιβαλισμού.

Ας γίνει ο εμπρησμός της συναγωγής των Χανίων ιστορικό σημείο δημοκρατικής αφύπνισης για τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Αθήνα 26-1-2010