Αντισημιτισμός στην Ελλάδα: ένα από τα συμπτώματα του μοντέρνου ελληνικού εθνικοπατριωτισμού

του Κώστα Αβραμίδη 

Αντισημιτικό πανό σε συλλαλητήριο κατά της συμφωνίας των Πρεσπών (Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος του 2018). Πηγή: conspiracywatch.info

Δεν υπάρχει διαφυγή από τον αντισημιτισμό και τους αντισημίτες στην Ελλάδα. 

Το φαινόμενο του αντισημιτισμού στην Ελλάδα είναι πέραν της θεωρίας του «καναρινιού στο ανθρακωρυχείο» (canary in a coal mine). Σύμφωνα με αυτήν την θεωρία, σε μια κοινωνία που οι συνωμοσιολογικές αντισημιτικές απόψεις και η βία είναι σε ανοδική πορεία, ο εθνικισμός βρίσκεται επίσης σε έξαρση. Αν αυτό όντως ισχύει, η Ελλάδα πρέπει να αποτελεί την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, καθώς ο αντισημιτισμός δεν σταμάτησε ποτέ να είναι η αιχμή του ελληνικού εθνικισμού, ο οποίος είναι καθεστώς εδώ και διακόσια χρόνια, ενώ οι επιπτώσεις του επιδρούν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Φυσικά οι πρώτοι που «γεύονται» τις συνέπειες των γενεών οικοδόμησής του, είναι οι μειονότητες και οι μετανάστες.

Την τελευταία δεκαετία, το δρόμο για την συμμετοχή της εθνικιστικής ακροδεξιάς – εμπροσθοφυλακής του ελληνικού εθνικισμού – στα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια έστρωσε η αριστερά όταν συνεργάστηκε με τους εθνικιστές ακροδεξιούς συνωμοσιολόγους με σκοπό την δημιουργία «αριστερής» κυβέρνησης. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο το έκανε και η δεξιά εισάγοντας στην παράταξή της εθνικιστές ακροδεξιούς, ώστε να συσπειρώσει στις τάξεις της τους ακροδεξιούς, διαφορετικά δεν θα μπορούσε ούτε αυτή να σχηματίσει μακρόπνοη κυβέρνηση. 

Δυστυχώς, για όλους αυτούς που έχουν διδαχθεί να βλέπουν την πολιτική με όρους δεξιάς και αριστεράς και όχι με όρους εθνικιστών/πατριωτών και δημοκρατών, ο δεξιός και ακροδεξιός αντισημιτισμός και ρατσισμός είναι το κύριο πρόβλημα ενώ ο αριστερός αντισημιτισμός και ρατσισμός ξεπλένονται στην κολυμβήθρα του «αγωνιστικού παρελθόντος» του αντικαπιταλισμού και του αντιιμπεριαλισμού. 

Πολλοί θεωρούν φυσικό επόμενο, χωρίς να έχουν απαραίτητα άδικο, ότι είναι πιο εύκολο για τη δεξιά να προσελκύσει τους εθνικιστές και εθνικοπατριώτες ακροδεξιούς, αυτό όμως που αδυνατούν να κατανοήσουν στην Ελλάδα – και όχι μόνο – είναι ότι αυτό που γεννά τον αντισημιτισμό τον ρατσισμό, καθώς και άλλες μορφές διακρίσεων στις μοντέρνες κοινωνίες και έθνη-κράτη, είναι η εθνικιστική εξιστόρηση των πραγμάτων και η δημιουργία εθνικιστικής συνείδησης και πολιτισμού.

Το μέγεθος του προβλήματος είναι τόσο μεγάλο, που οι λίγοι συνάνθρωποί μας που πραγματικά θέλουν να βοηθήσουν για να αλλάξει η κατάσταση της κοινωνίας στην οποία ζουν καταναλώνουν το χρόνο τους προσπαθώντας να αντικρούσουν τα συμπτώματα του εθνικισμού. 

Η μη ύπαρξη δημοκρατικής κοσμικής πολιτικής εκπαίδευσης με σκοπό την δημιουργία ενεργών πολιτών με δημοκρατικό ήθος και πολιτισμό για την οικοδόμηση μιας ολοένα και περισσότερο δημοκρατικής κοινωνίας είναι το ζητούμενο. Όσο αυτό το ζητούμενο συνεχίζει να μην είναι ο κυρίαρχος πολιτικός στόχος στις κοινωνίες που ζούμε, θα συνεχίσουμε να βιώνουμε τις ολέθριες επιπτώσεις του εθνικισμού. 

Οι Εβραϊκές Κοινότητες στην Ελλάδα μετά το σχεδόν ολικό ξεκλήρισμά τους κατά τη διάρκεια της Shoah, με την συμμετοχή μεγάλου μέρους των Ελληνορθοδόξων αυτής της χώρας, αποτελεί πλέον μια μικρή μειονότητα σε σχέση με άλλες πολυπληθέστερες στην χώρα, όπως οι Ρομά, οι Τούρκοι, οι Σλάβοι κτλπ, παρόλα αυτά αποτελούν κυρίαρχο στόχο της ελληνικής εθνικιστικής μισαλλοδοξίας.

Πάνω από τα 2/3 του ντόπιου πληθυσμού έχει αρνητικές απόψεις για τους Εβραίους μέσα στη χώρα και το εξωτερικό, και φυσικά δεν τους θεωρεί Έλληνες πολίτες, καθώς δεν είναι χριστιανορθόδοξοι.

Οι λιγοστοί που απόμειναν έχουν καταφέρει να εξαφανιστούν μέσα στο πλήθος, αυτό όμως δεν έχει αποθαρρύνει τους Έλληνες εθνικιστές από το να βεβηλώνουν τους τάφους των προγόνων τους, τα πρόσφατα αναγερθέντα μνημεία για το Ολοκαύτωμα και τους εναπομείναντες χώρους λατρείας που ντόπιοι Έλληνες δεν πρόφτασαν να καταστρέψουν στο παρελθόν.

Από την άλλη μεριά, κάθε φορά που το κράτος-καταφύγιο του Ισραήλ εμπλέκεται σε εχθροπραξίες με τους Παλαιστινίους, αυτό το μικρό κράτος κατηγορείται από τους Έλληνες εθνικιστές ως υπεύθυνο για αυτήν την πολυετή, πολυσύνθετη και πικρή διαμάχη μεταξύ των δύο πλευρών. Με τις υπεραπλουστευτικές τους εξηγήσεις, πολλοί Έλληνες αριστεροί αλλά και άλλοι ενισχύουν τον ήδη υπάρχοντα αντισημιτισμό. 

Ενδεικτικό του τρόπου σκέψης των Ελλήνων εθνικιστών και λοιπών πατριωτών αποτυπώνεται πολύ καλά σε ένα ηχητικό ντοκουμέντο από την υπερασπιστική γραμμή που ακολούθησε ο Θάνος Πλεύρης ως συνήγορος του πατέρα του, που ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαρράς συμπεριέλαβε σε πρόσφατο άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών. 

«Θα μπορούσατε να δικάσετε εδώ έναν άνθρωπο που θα έλεγε ότι θέλω να εξοντωθούν οι Τούρκοι; Θα μπορούσατε να δικάσετε εδώ έναν άνθρωπο που θα σας έλεγε ότι δεν αντέχω να έχω Αλβανούς στην Ελλάδα, δεν θέλω κανέναν Αλβανό στην Ελλάδα; Ειπώθηκε ότι λέει πως θέλει απαλλαγή της Ευρώπης από τους Εβραίους. Θα μπορούσατε εσείς να δικάσετε κάποιον που θα έλεγε ότι δεν θέλω να υπάρχει κανένας ξένος στην Ελλάδα; Καμία άλλη εθνική οντότητα; Ή κάποιον χριστιανό που θα έλεγε δεν θέλω να υπάρχει κανένας αλλόθρησκος στην Ελλάδα;».

Και φυσικά, ο Θάνος Πλεύρης δικαιώθηκε με αυτήν την εθνικιστική αντισημιτική/ρατσιστική υπερασπιστική του γραμμή, καθώς όπως όλοι γνωρίζουν ο αντισημίτης και λάτρης του εθνικοσοσιαλισμού συγγραφέας πατέρας του, αθωώθηκε από τους Έλληνες δικαστές και την ελληνική δικαιοσύνη, καθώς η συγκεκριμένη δικαιοσύνη είναι πρώτα απ’ όλα ελληνική και μετά δικαιοσύνη… 

Η απάντηση του “Ιανού” κι ένα σχόλιο

Από τον “Ιανό” λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής απάντηση στη διαμαρτυρία μας για τη διάθεση συγκεκριμένου βιβλίου του Κ. Πλεύρη στο κατάστημα της Αριστοτέλους.

Κύριε Κράββαρη καλησπέρα σας.

Eκ μέρους του ΙΑΝΟΥ, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, για την ενημέρωση σχετικά με την ανάρτηση στο blog σας,  την οποία όπως βλέπω υπογράφετε και ο ίδιος.

Το συγκεκριμένο βιβλίο, βρέθηκε από λάθος στο συγκεκριμένο σημείο και θα μετακινηθεί σε άλλο ράφι του βιβλιοπωλείου της Αριστοτέλους.

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι ο ΙΑΝΟS δεν θα αναλάμβανε ποτέ την έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου, αντιθέτως έχει εκδώσει στο παρελθόν βιβλία όπως:

50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ … ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΒΡΑΙΑΣ της Έρικας Κούνιο-Αμαρίλιο, 2006 http://www.ianos.gr/50-xronia-meta-81878.html

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΛΟΪΣ ΜΠΡΟΥΝΕΡ Ο δήμιος των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης του Σπύρου Κουζινόπουλου, 2005 http://www.ianos.gr/ipothesi-alois-mprouner.html

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΥ του Ανδρέα Λ.Σεφιχά  http://www.ianos.gr/anamniseis-mias-zois-kai-enos-kosmou.html

Ως βιβλιοπωλείο όμως, δεν ασκούμε και δεν είναι στις προθέσεις μας να ασκήσουμε οποιουδήποτε τύπου λογοκρισία στα προς πώληση βιβλία.

Σχετικά, με το σημείωμα-βιογραφικό του συγγραφέα, σας γνωρίζω ότι δεν αποτελούν άποψη ή θέση του ΙΑΝΟΥ για τον συγγραφέα. Αναπαράγουμε πάντα αυτολεξεί τα κείμενα που στέλνουν οι εκδότες με την κυκλοφορία ενός βιβλίου, εφόσον δεν προσβάλουν κατά οποιονδήποτε τρόπο την κοινή γνώμη.

Παραμένουμε στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη διευκρίνιση και πληροφορία.

Με εκτίμηση

για τον ΙΑΝΟ,

Άννα Θεοδόση

Διεύθυνση Επικοινωνίας

Σχόλιο του ιστολογίου: Η μετακίνηση ενός ναζιστικού βιβλίου από το συγκεκριμένο ράφι είναι μια μίνιμουμ κίνηση εκ μέρους του «Ιανού» η οποία, όμως, δε μας ικανοποιεί απόλυτα. Επειδή ακριβώς ο «Ιανός» ως εκδοτικός οίκος έχει δείξει ευαισθησία στο θέμα του Ολοκαυτώματος, θα μπορούσε να δώσει το καλό παράδειγμα και εντός του βιβλιοπωλείου του, αποσύροντας συμβολικά τον ναζιστικό λίβελλο του Πλεύρη, αλλά και κάθε συνωμοσιολογικό βιβλίο που συνετέλεσε στο Ολοκαύτωμα, όπως «Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Ας μη ξεχνάμε ότι ο «Ιανός» δραστηριοποιείται κυρίως στη Θεσσαλονίκη, της οποίας η πολυπληθής Εβραϊκή Κοινότητα κυριολεκτικά ξεκληρίστηκε κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κι ένα τελευταίο σχόλιο για τα βιογραφικά των συγγραφέων: Θεωρούμε ότι στην περίπτωση του Πλεύρη ο «Ιανός» αλλά και κάθε ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο δεν έχει το δικαίωμα στην ουδετερότητα, διότι τα πομπώδη λόγια του συγκεκριμένου συγγραφέα περί «επιστημονικών απόψεων» είναι κατάφωρα ψέματα. Όπως κάθε επιχείρηση, έτσι κι ένα βιβλιοπωλείο διέπεται από ηθικούς κανόνες και οφείλει να ενημερώνει τους πελάτες του για τέτοιου είδους θέματα. Ας μη τα ισοπεδώνουμε όλα στο όνομα της ουδετερότητας και της μη άσκησης λογοκρισίας. Ξανασκεφτείτε το και μάλιστα άμεσα.

Δημήτρης Κράββαρης

Ενημέρωση, 10.04.2014: Ο «Ιανός» αφαίρεσε από την ιστοσελίδα του το αυτοβιογραφικό σημείωμα του Πλεύρη, στο οποίο τα βιβλία του κρίνονται ως «αυστηρώς επιστημονικά».

Ο Πλεύρης στον “Ιανό” (διαμαρτυρία)

Διαμαρτυρία

Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου του Δημήτρη Κουφοντίνα, στυγνού δολοφόνου της 17Ν, ο Αριστείδης Χατζής επισήμανε οκτώ βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας, σε ανάρτηση που έκανε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, στις 12 Μαρτίου. Υπενθυμίζουμε τις τρεις πρώτες:

«1. όποια/ος θέλει μπορεί να δημοσιεύσει ό,τι θέλει εφόσον της/του ανήκει πνευματικά

2. ακόμα κι ένας στυγνός δολοφόνος έχει το δικαίωμα να γράψει και να δημοσιεύσει κείμενα όπου θα περιγράφει τα εγκλήματά του

3. μία/ένας εκδότρια/της έχει δικαίωμα να εκδώσει το βιβλίο του δολοφόνου και να το διανείμει σε όσα βιβλιοπωλεία θέλουν να το πουλήσουν […]»

Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης δεν είναι δολοφόνος, το 2006 εξέδωσε ωστόσο ένα ογκώδες βιβλίο με τον τίτλο «Εβραίοι, όλη η αλήθεια», στο οποίο επαναφέρει με επιμονή τον γενοκτονικό αντισημιτισμό των ναζί. Παραθέτουμε τρεις μόνο φράσεις από το βιβλίο, ώστε να φανεί ευκρινέστερα ο νοσηρός χαρακτήρας του συγκεκριμένου πονήματος:

«Ξυπνήστε, οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των Εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει».

«Φταίει ο πολιτισμένος κόσμος που ανέχεται τα διεθνή παράσιτα που λέγονται Ιουδαίοι… φθάνει η ώρα των αντιποίνων…».

«Διότι Εβραίος (στο θρήσκευμα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλην». (Πηγή: http://www.antinazi.gr/articles/dikiplevri/ad_pantaz.htm)

Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ενημερωμένα ελληνικά βιβλιοπωλεία, ο «Ιανός», επέλεξε να διαθέσει αυτό το ναζιστικό βιβλίο στο κεντρικό του κατάστημα (Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη) και μάλιστα στο ράφι που έχει αφιερώσει «στους Εβραίους»! Ένα βιβλίο, δηλαδή, που προτρέπει στην επανάληψη της γενοκτονίας των Εβραίων της Ευρώπης («Καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδον [το Άουσβιτς] εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον») διατίθεται στο υπόγειο του «Ιανού» μαζί με μαρτυρίες Εβραίων συμπολιτών μας για το Ολοκαύτωμα ή με τη «Διάσωση» της Καρίνας Λάμψα και του Ιακώβ Σιμπή (Αθήνα 2012)! Ο τρόπος με τον οποίο διατίθεται αυτό το βίαια αντιεβραϊκό πόνημα αποτελεί ασφαλώς προσβολή όχι μόνο για τους Έλληνες Εβραίους αλλά και για κάθε δημοκράτη πολίτη.

Απευθύνουμε λοιπόν έκκληση στον «Ιανό» είτε να αποσύρει τον κατάπτυστο λίβελλο από τα ράφια του είτε να μετακινήσει το εν λόγω βιβλίο σε άλλο ράφι, προσθέτοντας μάλιστα, ει δυνατόν, προειδοποιητικό σημείωμα για τους αναγνώστες. Ενδιάμεση λύση, για εμάς, δεν υπάρχει! Μπορεί, τέλος, να μας εξηγήσει ο «Ιανός» για ποιο λόγο παραθέτει άκριτα στο ηλεκτρονικό του βιβλιοπωλείο σημείωμα του ίδιου του Πλεύρη, σύμφωνα με το οποίο το έργο του είναι «αυστηρώς επιστημονικόν»;

Angela María Arbeláez, Δημήτρης Κράββαρης, Παναγιώτης Κράββαρης

Απρίλιος του 2014

Ο Πλεύρης ως “νηφάλιος δημοκράτης” (σύντομο σχόλιο για την πρόσφατη “Αυτοψία”)

Μετά την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο, ο Αντώνης Σρόιτερ ήταν ένας από τους λίγους Έλληνες δημοσιογράφους που αντιμετώπισαν τη ναζιστική αυτή συμμορία με τη δέουσα σοβαρότητα. Πρόσφατα αφιέρωσε μία εκπομπή στην οποία παραθέτει νέα στοιχεία για τη δράση του «Έλληνα Φύρερ».

Σε αυτήν την εκπομπή, όμως, ο Αντώνης Σρόιτερ κάνει κατά τη γνώμη μας ένα λάθος. Επαναφέρει άθελά του στο προσκήνιο τον Πλεύρη, τον βασικό ιδεολόγο του ελληνικού ναζισμού, ο οποίος μάλιστα καταφέρνει να πλασαριστεί ως εκπρόσωπος μιας «πολιτισμένης εκδοχής» του εθνικοσοσιαλισμού που υποτίθεται ότι είναι σε θέση να τεκμηριώσει τις απόψεις της [27’40’’ και εξής]. Επικεντρώνοντας την προσοχή του στο βίο και την πολιτεία του Μιχαλολιάκου, ο Σρόιτερ ξεχνάει ότι και ο Πλεύρης τα ίδια ακριβώς έχει υποστηρίξει, για παράδειγμα στο εβραιόφοβο βιβλίο του «Εβραίοι, όλη η αλήθεια»: «Η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφον Χίτλερ τα εξής: Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο, την Ευρώπην από τους Εβραίους». «Εμείς δεν υπολογίζομεν τους Εβραίους. Τους καταφρονούμε δια την ηθικήν των, δια την θρησκείαν των, δια τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι». (via) Ο δημοσιογράφος δεν προέταξε δυστυχώς κανένα αντίλογο στους ισχυρισμούς του Πλεύρη.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Καλέντζη που βρίσκει την ευκαιρία να εμφανιστεί ακόμα και ως υπερασπιστής της αριστοτελικής θεώρησης της πολιτικής [56’ 50’’ και εξής]! Και σε αυτή την περίπτωση, ο Καλέντζης αυτοπροβάλλεται ως εκπρόσωπος μιας «έντιμης και ορθολογικής ακροδεξιάς». Ελπίζουμε ο Αντώνης Σρόιτερ να αντιτάξει αποτελεσματικότερο αντίλογο σε μελλοντικές του εκπομπές σχετικά με το ίδιο θέμα.

Ελληνική πολιτική: παράδεισος για αντισημίτες και θαυμαστές του Χίτλερ

«Το βιβλίον μου που τώρα διαβάζετε είναι μια απλή απόδειξις, ότι εμείς δεν υπολογίζομεν τους Εβραίους. Τους καταφρονούμε διά την ηθικήν των, διά την θρησκείαν των, διά τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι».

Κ. Πλεύρης, «Οι Εβραίοι: Ολη η αλήθεια» σ. 583 (via)

«Θεωρούμε τον Αδόλφο Χίτλερ σαν την κορυφαία φυσιογνωμία του 20ού αιώνα! Ηταν βέβαια ατυχής συγκυρία το γεγονός ότι η Γερμανία επετέθη στην Ελλάδα, αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να θαυμάζουμε και να εκτιμούμε την κυρίαρχη αυτή, για την ιδεολογία μας, μορφή».

Παναγιώτης Αδαμόπουλος, υπεύθυνος Τύπου της Χρυσής Αυγής στο περιοδικό «ΕΝΑ», 1990 (via)

Samaras is once again proving that no morality can stand on the way of ambition.

Sabby Mionis, 20/05/2012 (via)

Ως γνωστόν, ο Γ. Καρατζαφέρης ανακοίνωσε χθες την τοποθέτηση του Κώστα Πλεύρη ως επικεφαλή του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΛΑΟΣ. Εντύπωση προκαλεί o τρόπος με τον οποίο μεταδόθηκε η είδηση από τις ενημερωτικές ιστοσελίδες: “Σημειώνεται ότι ο Κ. Πλεύρης είναι πατέρας του Θ. Πλεύρη, πρώην βουλευτή του ΛΑΟΣ, ο οποίος προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία.” Το in.gr από το οποίο αντλούμε την παραπάνω επισήμανση δεν θεώρησε απαραίτητο να αναφερθεί στη συγγραφική δραστηριότητα του Κ. Πλεύρη εξαιτίας της οποίας οδηγήθηκε στο εδώλιο, μετά από βούλευμα εισαγγελέα, με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο. Στις 27 Μαρτίου 2009 το πενταμελές Εφετείο Αθηνών αθώωσε σε δεύτερο βαθμό, ομοφώνως, τον Πλεύρη, ως προς τις κατηγορίες που εμπίπτουν στο άρθρο 2 του νόμου και αφορούν στην έκφραση προσβλητικών ιδεών κατά ομάδας ανθρώπων. Οι δικαστές -σε αντίθεση με τους δικαστές του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου- έκριναν πως στο βιβλίο του κ. Πλεύρη «Οι Εβραίοι, όλη η αλήθεια» και τις 1.400 σελίδες του δεν εμπεριέχεται τίποτε το μεμπτό και, φυσικά, τίποτε αξιόποινο (αντλήσαμε τις σχετικές πληροφορίες από άρθρο της Μαριάννας Πυργιώτη που αναδημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της “Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας”).

Είναι γεγονός ότι η ιδεολογία του κόμματος του Καρατζαφέρη (ναζιστικός αντισημιτισμός, ακατάσχετη συνωμοσιολογία, θρασύδειλος αντιευρωπαϊσμός, επιθετική ξενοφοβία κλπ.) κατάφερε να εξελιχθεί σε κυρίαρχη ιδεολογία της ελληνικής Δεξιάς. Η τοποθέτηση του Πλεύρη στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΛΑΟΣ δεν είναι μια απλή “ρελάνς”, όπως αφελώς γράφτηκε· το κέντρο βάρους έχει μετατοπιστεί προ πολλού από το κέντρο στα άκρα και ο Καρατζαφέρης μπορεί πλέον ανερυθρίαστα να επιδείξει τα πραγματικά του πιστεύω. Παράλληλα, υπάρχει το ενδεχόμενο οι φιλοναζιστές της “Χρυσής Αυγής” να ξαναμπούν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ενώ μια ισχυρή ομάδα αντισημιτών πολιτικάντηδων προσχώρησαν στη Νέα Δημοκρατία. Δεν ικέτεψαν, πήγε και τους έψαξε έναν-έναν ο Αντώνης Σαμαράς. Η Ελλάδα κατέχει με αυτόν τον τρόπο ένα ακόμα θλιβερό ρεκόρ: τουλάχιστον τρία κόμματα προωθούν στις τάξεις τους νοσηρούς αντισημίτες και αρνητές του Ολοκαυτώματος (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να υποβαθμιστεί ο αντισιωνισμός της Αριστεράς).

________________________

Ο Κ. Πλεύρης και το „Μάιν Καμπφ“.

 Του Ανδρέα Χριστινίδη

Ένας συνήγορος του K. Πλεύρη απευθυνόμενος, τον Δεκέμβριο του 2007 στον μάρτυρα κατηγορίας κύριο Λάμπη Κατσιάπη, μέλος της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας, – προφανώς θέλοντας να τον αιφνιδιάσει – τον ρώτησε, αν το βιβλίο του Χίτλερ „Μάιν Καμπφ“ (ο Αγών μου) είναι χειρότερο ή καλύτερο από το βιβλίο του Πλεύρη. Όπως διαβάζω στον „Ιό της Κυριακής“ (Ελευθεροτυπία 11.01.2008), απορεί δήθεν ο Κ. Πλεύρης, πώς είναι δυνατόν να διώκεται για το φιλοχιτλερικό βιβλίο του, όταν κυκλοφορεί ελεύθερα το βιβλίο του Χίτλερ.

„Ιός“: «Περιμένουμε, λοιπόν, να επαναληφθεί το ίδιο επιχείρημα από τον κ. Πλεύρη και τους υπερασπιστές του και την Τετάρτη, στην αίθουσα του Εφετείου, όπου εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση αυτή, μετά την πρωτόδικη καταδίκη του σε 14 μήνες φυλάκισης με αναστολή, για παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου 927/1979 (άρθρο 1, παρ. 1 και άρθρο 2).»

Με απόλυτη βεβαιότητα έχω τη γνώμη, ότι η ορθή απάντηση στην ερώτηση που τέθηκε στον κύριο Κατσιάπη είναι, πως σήμερα στην Ελλάδα το βιβλίο του Πλεύρη είναι χειρότερο, δηλαδή πιο επικίνδυνο από όσο είναι τώρα το βιβλίο του Χίτλερ.

Θα ήταν καλύτερο ίσως να επιτρέπονται μόνο επιστημονικά σχολιασμένες εκδόσεις του „Μάιν Καμπφ“ που θα επεσήμαιναν τις ενδεχόμενες ολέθριες συνέπειες τέτοιων εγκληματικών „συγγραφικών“ τερατουργημάτων. Σε άλλες όμως ευρωπαϊκές χώρες που κυκλοφορεί ελεύθερα το βιβλίο του Χίτλερ δεν περιμένουν οι νέοι άνθρωποι να φτάσουν (αν φτάσουν) στην τελευταία τάξη του Λυκείου για να διαβάσουν μερικές αράδες (και αυτές αρκετά ελλιπείς) για τον ναζισμό και το Ολοκαύτωμα. Από το δημοτικό σχολείο αρχίζει η αντιρατσιστική διδασκαλία και σχεδόν καθημερινά υπάρχει σε έναν τουλάχιστον τηλεοπτικό σταθμό κάθε χώρας μια εκπομπή για το Ολοκαύτωμα και για τα αποτρόπαια στρατόπεδα εξόντωσης. Διαρκής είναι η κοινωνική συζήτηση για τα εγκλήματα του χιτλερισμού. Και η μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού είναι σε θέση να συνδέει αυτά τα εγκλήματα με το „Μάιν Καμπφ“ και με το πλαστογράφημα „Τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών“. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στην (δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη) κριτική σε συγκεκριμένες ενέργειες του κράτους του Ισραήλ και τον αντισημιτισμό είναι αυτονόητος. (Το βράδυ της Δευτέρας είδα σε γερμανικό δημόσιο τηλεοπτικό σταθμό τις Ειδήσεις με αρκετές κριτικές αιχμές για τον ισραηλινό στρατό στη Γάζα. Αμέσως μετά ακολούθησε μια, πριν από μήνες προγραμματισμένη, εκπομπή για τα αποτρόπαια μαζικά εγκλήματα των χιτλερικών Ες-Ες στη Βαρσοβία.)

Όταν ο Χίτλερ το 1925 και 1927 εξέδιδε τους δύο τόμους του „Μάιν Καμπφ“ υποδαύλιζε προκαταλήψεις, εχθρότητα και μίσος. Ήταν όμως πιο προσεκτικός από τον Πλεύρη. Δεν προανήγγειλε τα αποτρόπαια που έκανε αργότερα. Γρήγορα βέβαια εκδηλώθηκε η οργανωμένη μαζική βία των οπαδών του και λίγα χρόνια αργότερα έγινε πραγματικότητα το Άουσβιτς. Οι περισσότεροι θεωρούσαν τότε τον χιτλερισμό ως ένα παροδικό φαινόμενο.

Η ελληνική διανόηση, η πολιτική ηγεσία, τα μέσα επικοινωνίας γνωρίζουν την εχθρότητα, τις προκαταλήψεις, το μίσος και τη βία που μπορούν να προκαλέσουν δημοσιεύματα που μιμούνται το „Μάιν Καμπφ“ του Χίτλερ, όπως το βιβλίο του Πλεύρη. Και όμως στην πλειονότητά τους σιωπούν. Φοβούνται τόσο πολύ τον δεσπόζοντα αντισημιτισμό και αποφεύγουν τον κοινωνικό διαφωτισμό;

Το κλίμα που οδηγεί σε προκαταλήψεις, εχθρότητα, μίσος και βία υπάρχει και στο βιβλίο του Πλεύρη. Αυτό θα πρέπει να το λάβει υπόψη του το Πενταμελές Εφετείο.

Επίλογος

(από την καταγραφή της πρώτης ακροαματικής διαδικασίας 11.09.2007).

Άννα Σταη: Διοργανώθηκε συγκέντρωση υπέρ του βιβλίου, μετά τη μήνυση, στο ξενοδοχείο Πρέζιτεντ σε μια αίθουσα μεγάλη…

Πρόεδρος (τη διακόπτει): Προσέξτε. Λέτε κάτι άλλο τώρα.

Στάη (συνεχίζει τη φράση της): …οι οποίοι ήταν οπαδοί του, τον χειροκροτούσαν την ώρα που ο Πλεύρης έλεγε: «Εγώ δεν είπα να πεθάνουν όλοι οι Εβραίοι. Άλλο αν το σκέφτηκα» και ακούγεται χειροκρότημα….

Πρόεδρος (τη διακόπτει) : Τι μας ενδιαφέρει τώρα αυτό;

Στάη: Έχει οπαδούς οι οποίοι χειροκροτούσαν και φώναζαν: «ΚΡΕΜΑΛΑ!»

• Το παλαιότερο αυτό άρθρο του Ανδρέα Χριστινίδη το εντοπίσαμε στην προσωπική ιστοσελίδα του Ζαν Κοέν.

Η Σιωπή ως έγκλημα κατά τον Ποινικό Νόμο

Από το ιστολόγιο “Χανιά-Βέροια”

11/05/2012

Με αφορμή πρόσφατες αναρτήσεις μου σχετικά με το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής και των νεο-ναζιστικών μορφωμάτων στην ελληνική κοινωνία, των οποίων συστατικός λόγος αποτελεί η άρνηση του Ολοκαυτώματος και ο αντισημιτισμός, που ως έννοιες είναι “εκ των ων ουκ άνευ” του συστημικού τους λόγου (sine qua non, όπως θα αρεσκόταν να λέει ο αρχηγός της Χ.Α., Μιχαλολιάκος), ένας φίλος καλός και γνωστός συγγραφέας μοιράστηκε μαζί μου τον προβληματισμό και το ερώτημα, μήπως θα ‘πρεπε οι πνευματικοί άνθρωποι να συντάξουν ένα κείμενο όπου θα εκφράζονταν δύο απαιτήσεις: η ποινικοποίηση της άρνησης του Ολοκαυτώματος και η ποινικοποίηση της διάδοσης ναζιστικών θέσεων και συμβόλων.

Οφείλω να πω ότι κατ’ αρχήν με ανακουφίζει ως άνθρωπο η ύπαρξη πνευματικών ανθρώπων που ανησυχούν για όσα διεκτραγωδούνται στην κοινωνία της Ελλάδας σήμερα, αλλά είμαι εξαιρετικά δύσπιστος στις νομοθετικές πρωτοβουλίες, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν αυτές δεν συνοδεύονται από γενναία πολιτική βούληση.

Σε ό,τι δε αφορά τα θέματα αιχμής που έθεσε ο αγαπητός φίλος, οφείλω να υπομνήσω ότι υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο, ικανό να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα αυτά. Είναι ο ν. 927/1979 που προβλέπει ως ποινικό αδίκημα την πρόκληση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων λόγω χρώματος, φυλής ή έθνους, ο οποίος το 1984 τροποποιήθηκε με την προσθήκη της λέξης θρησκεία, ενώ με νεότερη τροποποίηση του 2001 δίδεται η δυνατότητα και της αυτεπάγγελτης δίωξης.

Ατυχής ή μη στις προβλέψεις του ο νόμος, ερωτώ ωστόσο: πόσες φορές είδατε την εφαρμογή αυτού, όπως και πολλών άλλων νόμων βέβαια, στην ελληνική κοινωνία; Μία φορά και σε αυτήν ο γνωστός θιασώτης της άρνησης του Ολοκαυτώματος και των ναζιστικών ιδεών Κ. Πλεύρης αθωώθηκε στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, με μια απόφαση που σχεδόν αναγνώριζε ως “επιστημονικό πόνημα” το βιβλίο του Οι Εβραίοι-όλη η αλήθεια. Ενδεικτικά παραθέτω απανθίσματα από το “τεράστιο πόνημα” του:

– «΄Ετσι θέλουν οι Εβραίοι, διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα».

– «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη».

– «Η όλη των εγκληματική συμπεριφορά δικαιολογεί τας πράξεις των Ναζί εναντίον των και κάτι περισσότερον. Τας δικαιώνει».

– «Η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής: Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο την Ευρώπη από τους Εβραίους».

– «Τους καταφρονούμε δια την ηθικήν των, δια την θρησκείαν των, δια τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι».

Η ελληνική πολιτεία πλειοδοτεί σε νομοθετικές πρωτοβουλίες και μεταξύ αυτών σε μια νέα (όχι και τόσο νέα αν σκεφτεί κανείς ότι εκκρεμεί σαν σχέδιο νόμου από τον Φεβρουάριο του 2011), με το σχέδιο νόμου για την “καταπολέμηση ιδιαίτερα σοβαρών μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου σύμφωνα με την Απόφαση-Πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2008 και την από 7 Μαρτίου 1966 Διεθνή Σύμβαση «περί καταργήσεως πάσης μορφής φυλετικών διακρίσεων» που κυρώθηκε με το Ν.Δ. 494/1970” (το σχέδιο νόμου http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=1011).

Ακόμα και η καθυστέρηση στην ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου και την ένταξη του στο κείμενο νομοθετικό πλαίσιο, υπονοεί το πολιτικό έλλειμμα ή αλλιώς το έλλειμμα γενναιότητας της ελληνικής Πολιτείας να προασπίσει Έλληνες ή μη πολίτες που απειλούνται με φυλετική, θρησκευτική ή εθνοτική βία.

Όμως η άποψη μου είναι ότι μια θωρακισμένη πολιτισμικά-ιδεολογικά κοινωνία δεν έχει ανάγκη νομοθετικών πρωτοβουλιών για να πράξει τα αυτονόητα: να προλάβει και να αποπέμψει και στη συνέχεια να απομονώσει τα φαινόμενα αυτής της βίας. Αρκεί να μην σιωπά.

Είναι συνεπώς πιο επικίνδυνη η σιωπή των πνευματικών ανθρώπων και αυτή μάλλον θα ‘πρεπε να ποινικοποιηθεί, παρά η παρακίνηση σε κενές νομοθετικές πρωτοβουλίες, όταν η ίδια η Πολιτεία (η ίδια η κοινωνία τελικά) δείχνει απρόθυμη να εφαρμόσει. Πρώτα η Κοινωνία στα σπλάχνα της όπου συμβαίνει το γεγονός και στη συνέχεια η Πολιτεία ως εκφραστής της κοινωνικής ανάγκης κι απαίτησης.

Για ο,τιδήποτε συμβαίνει είμαστε απόλυτα όλοι μας συνυπεύθυνοι. Μην τα βάζουμε με την Χρυσή Αυγή -αυτή είναι αρμοδιότητα του ψυχιατρικού ανάκλιντρου. Σε αυτούς που σιωπούν πρέπει να στρέψουμε την κριτική μας. Κι αν ο μέσος πολίτης είναι παρασυρμένος από τον καθημερινό κάματο της επιβίωσης του, ο πνευματικός άνθρωπος, που υποτίθεται ότι είναι σε εγρήγορση και ψάχνει πρώτη ύλη, ας αφήσει για λίγο τις θάλασσες και τα ηλιοβασιλέματα κι ας ακουμπήσει το υπογάστριο της παραπαίουσας κοινωνίας.

Παρέμβαση της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας: ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ»!

ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΤΩΡΑ ΟΙ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΙ

Δημοκράτες στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη,

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία δημοσιεύει προς το παρόν ελάχιστα από το πλήθος των δημοσιευμάτων της «Χρ. Αυγής» στα οποία φαίνεται κραυγαλέα ο χιτλερικός κτηνώδης και βαθιά εθνοπροδοτικός χαρακτήρας αυτής της συμμορίας. Περισσότερα δημοσιεύματα στο antinazi.gr.

Είναι πρωτοφανές σκάνδαλο για όλη την Ευρώπη και για όλο τον κόσμο, αδιανόητο μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, να μπει ένα ναζιστικό κόμμα η «Χρ. Αυγή» στην ελληνική Βουλή στις εκλογές 2012. Δεν βρισκόμαστε μπροστά σε αυτό το φρικτό ενδεχόμενο επειδή έσβησε το μίσος του λαού μας στο Χίτλερ και στο ναζισμό. Βρισκόμαστε επειδή σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς εδώ και πολλά χρόνια ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ στην πολιτική ζωή της χώρας, κρύβοντας από το λαό το χιτλερικό της χαρακτήρα και ακόμα χειρότερα σχετικοποιώντας τη σημασία και τη βαρύτητα αυτού του χαρακτήρα. Συγκεκριμένα όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, που σήμερα εμφανίζονται «έκπληκτα» μπροστά στην άνοδο της «Χ.Α», εδώ και χρόνια:

• Δεν κατήγγειλαν ποτέ τη «Χρυσή Αυγή» σα μια ναζιστική δολοφονική συμμορία και την άφησαν να κινείται σαν ένα νόμιμο και συνηθισμένο πολιτικό κόμμα.

• Επέτρεψαν σ’ αυτούς τους ανοιχτούς και θρασείς ναζιστές να συμμετέχουν σε όλες τις εκλογικές μάχες και μάλιστα τους καλούσαν σε κοινές συνεδριάσεις μαζί με όλα τα κόμματα κοινοβουλευτικά και μη, για να καθορίζουν από κοινού τους τηλεοπτικούς χρόνους των κομμάτων.

• Το κράτος και σύσσωμο το κοινοβουλευτικό πολιτικό φάσμα τους άφησε και τους αφήνει ασύδοτους να ασκούν βία κατά των δημοκρατικών πολιτών και ιδιαίτερα κατά των μεταναστών εδώ και χρόνια.

• Τους επέτρεπαν να διαλύουν εκδηλώσεις και να καταστρέφουν τα γραφεία των κομμάτων των εθνικών μειονοτήτων και μάλιστα με την κάλυψη της αστυνομίας.

• Τους «έσπρωξαν» να εκλεγούν στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας και παρακολούθησαν με πλήρη «κατανόηση» τον αρχηγό τους να απευθύνει ναζιστικό χαιρετισμό μέσα στο Δημαρχείο.

• Τους επέτρεψαν να παρελάσουν οργανωμένα σε μαθητικές παρελάσεις στις 28 Οκτώβρη.

• Το πιο βασικό είναι ότι σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς τους εγκατέστησε σαν «προστάτες» του πληθυσμού σε μια περιοχή του κέντρου της Αθήνας, στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα. Σε αυτήν την περιοχή τους έδωσαν το δικαίωμα να μαχαιρώνουν κατά βούληση τους μετανάστες και να απαγορεύουν την παρουσία και την προπαγάνδα άλλων κομμάτων, δηλαδή τους αναγνώρισαν το δικαίωμά τους να ασκούν από τώρα τη ναζιστική, ρατσιστική τους δικτατορία.

Αυτή η μερική και ντε φάκτο προς το παρόν επιβολή του ναζιστικού νόμου στη χώρα έχει επιβληθεί σε ένα βαθμό και ντε γιούρε. Το ελληνικό ανώτατο δικαστήριο, ο Άρειος Πάγος με σύσσωμα δίπλα του όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, αποφάσισε το 2010 ότι είναι νόμιμη η εξύμνηση του ναζισμού και μάλιστα ότι είναι νόμιμο το χιτλερικό κάλεσμα για την εξόντωση των Εβραίων και μάλιστα ότι είναι και δικαιολογημένο, όταν αυτός που το κάνει επικαλείται το γεγονός ότι οι Εβραίοι «συνομωτούν» για να κατακτήσουν την παγκόσμια ηγεμονία. Αυτό ήταν το σκεπτικό με το οποίο αθωώθηκε το 2010 ο αρχιναζιστής Κ. Πλεύρης για τον βιβλίο του, ύμνο στο Χίτλερ και στα SS «Εβραίοι όλη η αλήθεια».

Περιοδικό «Χρυσή Αυγή», α.τ. 9, 1983, σ. 27.
Άρθρο που υπογράφεται από τον αρχηγό της ναζιστικής συμμορίας Μιχαλολιάκο, και στο οποίο υπερασπίζεται την εξόντωση των ελλήνων εβραίων της Θεσσαλονίκης και τον χασάπη της Θεσσαλονίκης Αλόις Μπρίνερ, δεξί χέρι του Άϊχμαν. Η εξόντωση των ελλήνων εβραίων της Θεσσαλονίκης έχει καταγραφεί σαν μία από τις μεγαλύτερες σε ποσοστό γενοκτονικές επιχειρήσεις του Γ΄ Ράϊχ στην Ευρώπη. Η λέξη δήμιος για τον Μπρίνερ μπαίνει σε εισαγωγικά από τον Μιχαλολιάκο. Περισσότερα δημοσιεύματα της Χρυσής Αυγής στο antinazi.gr.

Αυτός ο εκφασισμός της πολιτικής και της δικαιοσύνης στην Ελλάδα και η εύνοιά τους στη «Χρ. Αυγή» ξεκίνησε πολύ πιο πριν από την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτήν. Η οικονομική κρίση απλά διευκόλυνε το πολιτικό καθεστώς να σπρώχνει τώρα τη «Χρ. Αυγή» στη Βουλή. Μάλιστα ούτε μόνη της η οικονομική κρίση θα έφτανε να εκτοξεύσει ένα κόμμα χιτλερικό σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που έχει δοκιμάσει ανείπωτα μαρτύρια από την ναζιστική κατοχή. Άλλωστε υπάρχουν και άλλα υπερ-αντιδραστικά κόμματα που δυναμώνουν πάνω στην κρίση χτυπώντας τον παλιό πολιτικό κόσμο καναλιζάροντας έτσι την οργή του λαού. Το πολιτικό καθεστώς έδωσε μια άλλη προβοκατόρικη στήριξη στη «Χρ.Αυγή» για να δυναμώσει: Άνοιξε εντελώς τα σύνορα της χώρας, αυτό μόνο σε όλη την ΕΕ ακόμα και πάνω στην κρίση, σε μια πελώρια μάζα μεταναστών (περίπου 120.000 το χρόνο) που τους οδήγησε στο κέντρο της Αθήνας συντηρώντας τους την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να μεταβούν στην δυτική Ευρώπη. Την ελπίδα την συντηρεί με την πανευρωπαϊκή εκστρατεία που κάνει για να ανοίξουν οι πλούσιες χώρες της ΕΕ τις πόρτες τους στους μετανάστες της Ελλάδας. Αυτή τη μάζα μεταναστών το ελληνικό κράτος την «αποθηκεύει» κυρίως στο υποβαθμισμένο κέντρο της Αθήνας όπου δημιουργεί ξαφνικά συνθήκες όχι μόνο ανθυγιεινές κι απάνθρωπες για τους ίδιους τους μετανάστες αλλά και για τον ντόπιο πληθυσμό που βλέπει παράλληλα την εγκληματικότητα να μεγαλώνει και έτσι σε συνθήκες πελώριας ανεργίας νοιώθει εντελώς ξένος και διωγμένος από τον τόπο του. Στο σημείο αυτό με την έγκριση της αστυνομίας και όλων των πολιτικών κομμάτων εμφανίζονται οι ναζιστές της «Χρ. Αυγής» και αναλαμβάνουν την «τάξη και την ασφάλεια». Δηλαδή κάνουν επιλεκτικά πογκρόμ στους μετανάστες με μαχαιριές ή «με το καλό» και «καθαρίζουν» επιδεικτικά ορισμένα συμβολικής σημασίας σημεία της πόλης από μετανάστες οι οποίοι διοχετεύονται σε νέα στέκια. Επίσης προσφέρουν προστασία σε μαγαζάτορες και τελευταία συνοδεύουν ηλικιωμένους στις τράπεζες για να πάρουν λεφτά. Αυτά είναι μέτρα πολιτικής προπαγάνδας που απλά ρατσιστικοποιούν τους κατοίκους χωρίς να λύνουν το πρόβλημα που είναι η προβοκατόρικη και διασπαστική του λαού καθώς και των παλιών με τους νέους μετανάστες πολιτική των «ανοιχτών συνόρων». Τον αντιμεταναστευτικό ρατσισμό ενισχύει και η πολιτική του «ελεύθερου σπασίματος του μεροκάματου» σε κάθε κλάδο.

Μπορεί εδώ να αναρωτηθεί κάποιος: Καλά τι λόγους είχε όλο το πολιτικό σύστημα, ειδικά η αριστερά να ανεχθεί τους ναζιστές και μάλιστα να τους βοηθήσει με την στάση της να αναπτυχθούν; Είναι απλό. Η «Χρ.Αυγή» είναι το πιο ακραία ρωσόφιλο και φιλο-Πούτιν κόμμα της χώρας. Ταυτόχρονα η κορυφή του πολιτικού συστήματος, δηλαδή οι ηγεσίες όλων των βασικών κομμάτων και ιδιαίτερα η ηγεσία της λεγόμενης αριστεράς ακολουθούν εδώ και πολλά χρόνια μια ανοιχτή ή καλυμένη φιλορώσικη πολιτική: Κάποια δέχονται οικονομικά την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, κάποια όχι, όμως όλα είναι πολιτικά με τις φασιστικές χώρες Ρωσία και Κίνα. Γι αυτό επιτρέπουν το δυνάμωμα μόνο των ρώσικων, των φιλορώσικων και των κινέζικων κεφαλαίων στην Ελλάδα, αλλά εμποδίζουν συστηματικά τις επενδύσεις των ντόπιων και φιλοδυτικών κεφαλαίων πράγμα που αποτελεί μια από τις αιτίες της χρεωκοπίας. Μάλιστα η λεγόμενη αριστερά και οι ναζιστές συνεργάζονται ανοικτά ή καλυμμένα στα κοινά αντιευρωπαϊκά τους κινήματα . Ανοιχτή συνεργασία έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ναζιστές συνεργαζόμενους με τη «Χρ. Αυγή» στο κίνημα «Δεν πληρώνω» καθώς και το «Κ»ΚΕ στην απεργία της Χαλυβουργικής.

Αθόρυβα δηλαδή οι φιλοπουτινικοί φασίστες έχουν συγκροτήσει στη χώρα μας ένα διακομματικό μέτωπο, κυρίως μάλιστα ένα φαιο-«κόκκινο» μέτωπο με αντιευρωπαική- «αντιμνημονιακή» πολιτική πλατφόρμα που ξεπλένει το ναζισμό σαν κάτι φυσιολογικό και φασιστικοποιεί ραγδαία την πολιτική ζωή της χώρας. Αυτό το μέτωπο το στηρίζουν ανοιχτά ηγετικά στελέχη της ελληνικής εκκλησίας, ισχυρά τμήματα της αστυνομίας και οργανώσεις αποστράτων. Αν οι δημοκράτες της Ελλάδας δεν σταματήσουν τους ναζιστές στην Ελλάδα και δεν αποκαλύψουν το φαιο-«κόκκινο» φασιστικό αντιευρωπαϊκό μέτωπο που έχουν στήσει από κοινού με την καθεστωτική «αριστερά», οι ναζιστές θα σηκώσουν κεφάλι παντού σε όλη την Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και σε όλο τον κόσμο.

Δημοκράτες!

Γι αυτούς τους λόγους είναι σήμερα περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να αποκαλυφθεί το πραγματικό και αποτρόπαιο πρόσωπο αυτής της συμμορίας. Υπάρχουν μερικοί που πιστεύουν αυτό που λέει η «Χρ. Αυγή» , ότι δηλαδή μπορεί να είναι κανείς θαυμαστής του Χίτλερ αλλά να είναι ταυτόχρονα και έλληνας πατριώτης : Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία αποδεικνύει και με κάποια από τα παρακάτω ντοκουμέντα που τα κρύβει συστηματικά η «Χρ. Αυγή» ότι αυτή ΔΕΝ είναι ούτε «πατριωτική», ούτε καν «εθνικιστική». Είναι ένα κόμμα εθνο-προδοτών που όμοιούς τους σε κτηνωδία και ξεδιαντροπιά δεν έχει ξαναδεί η ελληνική ιστορία. Η απόδειξη είναι ότι υπερασπίζεται με πάθος τους ταγματασφαλίτες, δηλαδή τους δοσίλογους της Κατοχής, τους έλληνες προδότες που μπήκαν κάτω από τις διαταγές των SS και σκότωσαν και βασάνισαν όσους αντιστάθηκαν στους κατακτητές. Απλά τώρα οι ναζιστές της ΧΑ καλύπτονται από το ότι είναι αντιγερμανοί. Είναι αντιγερμανοί γιατί η Γερμανία είναι τώρα μια αντιχιτλερική χώρα ενώ οι ίδιοι έχουν «μυριστεί» ότι οι νέοι Χίτλερ είναι η φασιστική Ρωσία του Πούτιν και Σια και τους ακολουθούν δουλικά όπως οι πολιτικοί τους πρόγονοι ταγματασφαλίτες ακολουθούσαν δουλικά τους παλιούς Χίτλερ ενάντια στη δικιά τους χώρα και το δικό τους λαό .

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία** δημοσιεύει προς το παρόν ελάχιστα από το πλήθος των δημοσιευμάτων της «Χρ. Αυγής» στα οποία φαίνεται κραυγαλέα ο χιτλερικός κτηνώδης και βαθιά εθνοπροδοτικός χαρακτήρας αυτής της συμμορίας.

Αθήνα 11 Απρίλη 2012

** Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία ιδρύθηκε το 1997 μετά από πλατύ αντιφασιστικό κάλεσμα της ΟΑΚΚΕ κύρια για να αντιμετωπίσει τον ναζισμό, τον εθνορατσισμό, τον αντισημιτισμό που είχε σαν πηγή του τον πυρήνα του επίσημου ελληνικού πολιτικού συστήματος και να ενημερώσει την ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη για την χιτλερική φύση της ΧΑ που ως τότε σχεδόν οι πάντες τη θεωρούσαν απλά ακροδεξιά ή ακόμα και εθνικιστική οργάνωση.

Υστερόγραφο στην απάντηση Μιωνή

Στις 16/3 δημοσιεύτηκε στην προσωπική ιστοσελίδα του Ζαν Κοέν επιστολή του Μάκη Βορίδη, στην οποία ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων διαμαρτύρεται έντονα για τα «ψεύδη» που περιέχονται σε πρόσφατο άρθρο του επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή που δημοσίευσε η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz στις 6/3. Το πρώην στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ. αρνείται κατηγορηματικά ότι είχε στο παρελθόν την οποιαδήποτε σχέση με νεοναζιστικές οργανώσεις τύπου «Χρυσή Αυγή» ή ότι υπήρξε αντισημίτης. Ο Σ. Μιωνής ανταπάντησε στην επιστολή Βορίδη προσθέτοντας και νέα στοιχεία για τη φοιτητική δράση του νυν υπουργού.

Προς επίρρωση των όσων υποστηρίζει ο Σ. Μιωνής, να θυμίσουμε απλώς εδώ ότι στο διαδίκτυο υπάρχει και ένα βίντεο-ντοκουμέντο για τη (σχετικά) πρόσφατη δράση του υπουργού Υποδομών. 18/6/2003: Ο Βορίδης παρίσταται σε συγκέντρωση ακροδεξιών στην Αθήνα. Κάτω από τις επευφημίες του πλήθους ανεβαίνει στο βήμα, σφίγγει με θέρμη το χέρι του Λιακόπουλου –ο οποίος λίγο πριν στην ομιλία του είχε αμολήσει τον συνήθη αντισημιτικό οχετό – και λέει τα εξής (τα οποία σίγουρα θα διασκέδασαν τον επίσης παρόντα Πλεύρη):

«[…] οι Έλληνες είναι κατακτητές, οι Έλληνες είναι λαός κυρίων, λαός κυριάρχων. Και όμως, αυτοί οι Έλληνες έχουν φτάσει σήμερα να δίνουν μάχη για να διατηρήσουν την ίδια τους την πατρίδα, μια πατρίδα που καταλαμβάνεται μέρα με τη μέρα από τους παράνομους μετανάστες. Έχουμε φτάσει σήμερα, αυτούς που εμείς εκπολιτίσαμε, αυτοί που χάρη σε μας μάθανε τη γραφή και την ανάγνωση, αυτοί που χάρη σε μας, χάρη στον δικό μας πολιτισμό υπάρχουν, έχουμε φτάσει σήμερα να μας βιάζουν, να μας σκοτώνουν, να μας κλέβουν, να μας παίρνουν τις δουλειές μας […]»

Δεν το ξέραμε ότι μη αντισημίτες μπορούν με τόση άνεση να σφίγγουν το χέρι αντισημιτών, να χαριεντίζονται με τους Έλληνες Φύρερ και να προπαγανδίζουν μια Ελλάδα über alles…

Ιδού το βίντεο-ντοκουμέντο:

Σχετική ανάρτηση: Griechische Populisten und Antisemiten / Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες ανακαλύπτουν το αντισημιτικό ΛΑ.Ο.Σ.

Ο γαλλικός τύπος για τους ακροδεξιούς παρά τω Παπαδήμω / Des antisémites accèdent au pouvoir en Grèce

“Θα κυβερνήσω” δήλωνε κάποτε αυτάρεσκα ο Γιώργος Καρατζαφέρης και γελούσαμε, τώρα κοιτάζουμε όλοι μας αμήχανα το ταβάνι. (Θρίαμβος για τη διαπλεκόμενη Ακροδεξιά, ιστολόγιο Παραπολιτική, 11.11.2011)

Η υποτίμηση της ακροδεξιάς μπορεί να αποβεί ολέθρια. Ο φαιδρός μποξέρ ανήλθε στην εξουσία. / La sous-estimation de l'extrême droite ne peut avoir que des conséquences néfastes. (Georges Karatzaferis pose en boxeur ayant l'ambiance de balayer l'establishment politique)

Σε αντίθεση με τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης που μέχρι στιγμής παρατηρούν με αμηχανία την υπουργοποίηση των τεσσάρων φασιστοειδών, ο γαλλικός τύπος δε μασάει τα λόγια του. Η γαλλική Φιγκαρό, επί παραδείγματι, αναφέρεται στο χουντικό παρελθόν του Βορίδη, στις διασυνδέσεις του Γεωργιάδη με τον φιλοναζιστή Πλεύρη, όπως επίσης και στη συνωμοσιολαγνεία και τον αντισημιτισμό του Καρατζαφέρη. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα της Φιγκαρό:

Le nouveau gouvernement grec, qui a prêté serment vendredi, compte dans ses rangs un ministre d’extrême droite. Une première depuis 1974.

Le nouveau gouvernement grec de coalition formé par le premier ministre Lucas Papademos, qui a prêté serment vendredi en fin d’après-midi lors d’une imposante cérémonie d’intronisation à la résidence présidentielle, marque l’entrée au pouvoir dans le pays de l’extrême droite. Une première depuis la chute de la dictature des Colonels, en 1974.

Makis Voridis, avocat de 47 ans issu de l’organisation de jeunesse du parti d’extrême droite Epen, créé après le régime militaire et longtemps proche du Front national français de Jean-Marie Le Pen, a été nommé ministre des Transports, tandis qu’Adonis Georgiadis, notamment co-éditeur d’un pamphlet antisémite, accède au secrétariat d’Etat au développement et à la Marine marchande.

Les trois conditions de l’extrême droite

Tous deux sont aujourd’hui des députés du parti Laos (Alerte orthodoxe populaire) dirigé par Georges Karatzaferis. Lorsqu’il a été créé en 2000, ce parti est venu occuper un vide dans le paysage politique qui ne comptait alors aucune formation d’extrême droite. À coups de slogans xénophobes et antisémites, il a d’abord engrangé des succès lors d’élections municipales (13,7% des voix à Athènes-Le Pirée dès 2002) et régioanles (à l’époque, quatre néo-nazis étaient présents sur la liste de Georges Karatzaferis).

À la faveur d’une quête de respectabilité, le Laos est parvenu en 2007 à franchir aux élections législatives le seuil de 3% des voix lui ouvrant les portes du parlement. Un succès qu’il a reproduit au scrutin de 2009 où il a obtenu 5,63% des suffrages. Il compte aujourd’hui 16 députés. Hétéroclite et opportuniste, le Laos n’en reste pas moins figé sur un nationalisme intransigeant. En 2010, lors du débat sur l’adoption d’un projet de loi assouplissant la législation sur les immigrés, il avait dénoncé haut et fort un risque d’«invasion» étrangère et défendu «l’homogénéité» du pays. […] (Grèce : l’extrême droite participe à l’union nationale, Le Figaro, 11.11.2011)

A lire également / Διαβάστε επίσης: 1. Grèce : l’extrême droite et le mythe du complot juif, Conspiracy Watch, 11.11.2011, 2. L’extrême droite fait son entrée dans le gouvernement grec, Rue89, 11.11.2011

Η ακροδεξιά συμμετέχει ενεργά στην κυβέρνηση Παπαδήμου / ‘Holocaust denier’ set for key role in Greek government

• Η ελληνική ακροδεξιά κατάφερε τελικά να αναρριχηθεί στην εξουσία πιο γρήγορα από τη γαλλική. Τα παραθρησκευτικά μορφώματα που ακούν στο όνομα ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Άρμα Πολιτών, Σπίθα κλπ. διευκόλυναν με τον αντιμνημονιακό τους φανατισμό αυτή την εξέλιξη. Τα παραπαίοντα “μεγάλα κόμματα” δεν είναι βεβαίως λιγότερα υπεύθυνα για την υπουργοποίηση θαυμαστών του Κ. Πλεύρη και ακραίων αντισημιτών. Αίσχος!

‘Holocaust denier’ set for key role in Greek government?

Georgios Karatzaferis, right-wing leader who previously compared IDF to Hitler may have major role in new government

Assaf Uni

Published: 11.11.11, 10:46 / Israel News

Karatzaferis in Greek government negotiations (Photo: Reuters)

Jewish organizations in Germany have expressed their shock over plans in Greece to involve the extreme right wing party LAOS, led by Georgios Karatzaferis, in Greece’s provisional government.

Greek media reported Thursday that Karatzaferis played a central role in the steps that led to the establishment of a government that would try to navigate Greece out of its debt crisis by implementing a European financial plan. The reports also said he was set to be part of the new government.

Reports claim that in the last few years, Karatzaferis made a long line of anti-Semitic and anti-Israeli statements. After the 9/11 attacks in New York, the politician posed the question “why were all the Jews warned not to come to work that day?” before the Greek parliament.

On a televised debate with Israel’s ambassador to Greece he said: “Lets talk about all these tales of Auschwitz and Dachau”; in 2002 during a parliament session he asked the then Greek prime minister: “Is it true that your daughter secretly married a Jew?”; and during Operation Cast Lead in 2008, Karatzaferis said that the IDF was acting “with savage brutality only seen in Hitler’s time towards helpless people.”

Greek media reported that LAOS, the Popular Orthodox Rally party – an extreme right party established by Karatzaferis in 2000 with 7% of the vote in the last elections – will most likely be a partner in the national unity government.

They will join the government together with the left-wing PASOK party which has been in power until only recently, and the right-wing New Democracy party. It was claimed that Karatzaferis may even take up a role as a minister.

In the last few days, the Central Committee of German Jews published a letter in which they demanded that European countries put pressure on the central parties in Greece to refuse to cooperate with the party.

“A professed anti-Semitic politician cannot serve in a government with which the German government will need to negotiate billions in aid,” Committee Chairman Dieter Graumann told Germany’s Bild.