Περιστατικά αντισημιτικής βίας με πρόσχημα την πρόσφατη ανάφλεξη στο Ισραήλ και τα παλαιστινιακά εδάφη σημειώθηκαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα σε αρκετές γερμανικές πόλεις.
Συγκεντρωμένα άτομα έκαψαν ισραηλινές σημαίες μπροστά από τις Συναγωγές της Βόννης και του Μίνστερ (Βεστφαλία). Η γυάλινη πρόσοψη της Συναγωγής της Βόννης υπέστη, μάλιστα, σοβαρές ζημιές από τη ρίψη αντικειμένων. Σημειώθηκε, επίσης, απόπειρα παραβίασης της εισόδου. Η αστυνομία κατέφτασε με καθυστέρηση, καταφέρνοντας να συλλάβει μερικούς μόνο υπόπτους. Η έγκαιρη παρέμβαση της αστυνομίας στο Μίνστερ και η αλληλέγγυη στάση των γειτόνων απέτρεψαν τα χειρότερα.
Την περασμένη Δευτέρα σημειώθηκε απόπειρα εμπρησμού του Μνημείου σε ανάμνηση της Μεγάλης Συναγωγής του Ντίσελντορφ που καταστράφηκε το 1938 από τους ναζί. Ευτυχώς η φωτιά δεν πήρε διαστάσεις. Σε σχετική της ανακοίνωση, η Εβραϊκή Κοινότητα της πόλης εξέφρασε την ανησυχία της γι’αυτή την ακραία πράξη μίσους στο κέντρο της πόλης, εφιστώντας την προσοχή στην ολοένα αυξανόμενη αντισημιτική βία που αφορμάται από το μίσος για την ύπαρξη του ισραηλινού κράτους.
Ατμόσφαιρα αντισημιτικού πογκρόμ και στο Γκέλζενκίρχεν, όπου διακόσιοι περίπου διαδηλωτές – ανάμεσά τους πολλοί Τούρκοι ακροδεξιοί – κατάφεραν να πραγματοποιήσουν πορεία από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό ως τη Συναγωγή της πόλης, φωνάζοντας αντισημιτικά συνθήματα («Σκατοεβραίοι», «Παιδοκτόνο Ισραήλ» κ.α.). Η Αστυνομία εμπόδισε την τελευταία στιγμή τους συγκεντρωμένους να πλησιάσουν στην Συναγωγή χωρίς, ωστόσο, να καταφέρει να διαλύσει τη συγκέντρωση.
Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η αντιισραηλινή διαδήλωση στη Βρέμη την Πέμπτη, με τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν διαρκώς «Αλλάχου Άκμπαρ» και να περιφρονούν τις αποστάσεις ασφαλείας λόγω κορωνοϊού.
Ο κατάλογος που παραθέτουμε δεν είναι πλήρης, καταδεικνύει ωστόσο το πόσο ευάλωτη είναι η εβραϊκή ζωή στη Γερμανία εν έτει 2021. Δεν είναι η πρώτη φορά που οργανωμένες ομάδες ισλαμιστών κατεβαίνουν στους δρόμους της Γερμανίας για να εκφράσουν το αντισημιτικό τους μίσος και να εκφοβίσουν τις εβραϊκές κοινότητες της χώρας. Σύσσωμος ο γερμανικός πολιτικός κόσμος καταδικάζει τη νέα αντισημιτική βία, με προεξάρχοντα τον Φρανκ-Βάλτερ Στάινμάιερ. Tο κράτος καλείται, ωστόσο, να αποδείξει ότι έχει διδαχθεί από τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος (βλ. την αντισημιτική επίθεση στην αφύλακτη Συναγωγή της Χάλλε τον Οκτώβριο του 2019) και ότι είναι έτοιμο να προστατεύσει αποτελεσματικά τους πολίτες του από τους αντισημίτες μιμητές της Χαμάς.
Πως και τι μπορεί να μάθει κανείς από το Ολοκαύτωμα των Εβραίων; Σίγουρα οι εκδηλώσεις μνήμης είναι ο πλέον συχνός τρόπος, έστω και για λόγους επιτελεστικότητας της μνήμης. Αλλά αν θέλουμε να πούμε ότι μια κοινωνία μαθαίνει ουσιαστικά το μάθημα του Ολοκαυτώματος, αυτό πιστεύω ότι μπορεί να φανεί έμπρακτα μόνο όταν η εκάστοτε κοινωνία ενσωματώνει σε βασικές λειτουργίες, ανάγκες και πιστεύω αυτό το «μάθημα».
Μπορώ να σκεφτώ τρεις τουλάχιστον τρόπους με βάση τους οποίους μια κοινωνία* μπορεί να δείξει ότι έχει μάθει** από το Ολοκαύτωμα, αναλαμβάνοντας υπεύθυνα να μην το επαναλάβει ή να μην αφήσει να επαναληφθεί. Οι τρεις αυτοί τρόποι που μπορώ να σκεφτώ με αφετηρία την μοναδικότητα του Ολοκαυτώματος, έχουν να κάνουν με τους δράστες, τα θύματα και την διαδικασία εξόντωσης καθεαυτή.
Ο πρώτος προφανής τρόπος είναι, αφενός, να προστατευτεί το θύμα από παρόμοια μελλοντική καταστροφή. Επειδή εδώ η παρελθούσα καταστροφή αντιστοιχεί σε εξόντωση, ο τρόπος θα πρέπει να αφορά στην προστασία των επιζώντων της καταστροφής, εξασφαλίζοντας τους ένα ασφαλές περιβάλλον. Μπορούμε να πούμε, όμως, με ασφάλεια ότι η μεταπολεμική και η μεταπολιτευτική ελλάδα δεν έχει προστατεύσει τους επιζώντες Εβραίους της σε δεκάδες κρίσιμες περιπτώσεις: στην περίπτωση του Ζόμαρ, στις περιπτώσεις των μη καταδικασμένων στρατιωτικών και χρυσαυγιτών και μη συλληφθέντων δραστών κατά το κάψιμο των συναγωγών των Χανίων και της Κέρκυρας, στην περίπτωση της μη σύλληψης όσων σύλησαν το μνημείο του Ολοκαυτώματος της Ρόδου, στην περίπτωση της αθώωσης του νεοναζί συγγραφέα Κ. Πλεύρη που γράφει πως μπορεί το Άουσβιτς να μας φανεί χρήσιμο ξανά, κι όλα αυτά είναι μόνον λίγα.
Ο δεύτερος τρόπος για να αποδείξει μια κοινωνία πως έχει μάθει από το Ολοκαύτωμα είναι να ξεκαθαρίσει παντοτινά, υπό μορφή καταδίκης βέβαια, την σχέση της με τους δράστες του εγκλήματος, εν προκειμένω τους ναζί. Εδώ βέβαια δεν μιλάμε για γερμανούς ναζί, αν και το ελληνικό κράτος έχει καταφέρει να δώσει ασυλία ακόμα και σε αυτούς. Αλλά κυρίως μιλάμε για τους ιδεολογικούς απογόνους των ναζί, τους σημερινούς έλληνες νεοναζί. Και με ασφάλεια μπορούμε να πούμε για άλλη μια φορά πως αυτό όχι μόνον δεν έχει γίνει στην ελλάδα, αλλά μάλιστα το ελληνικό κράτος παίζει και μπόλικα παιχνίδια μαζί τους, είτε βάζοντας τους να κάνουν την “βρωμοδουλειά” χτυπώντας μετανάστες, είτε εργαλειοποιώντας τους ως αντίπαλο δέος στην αριστερά, είτε ενεργοποιώντας τους ως «χουντικό μπαμπούλα», είτε ακόμη και προσφέροντάς τους πολύπλευρη ασυλία – ακόμα και τώρα ναι! που 15 απ’ αυτούς είναι στις φυλακές – δείχνοντας πως αδιαφορεί ή σιγοντάρει για την ιδεολογική τους και πρακτική δουλειά.
Ο τρίτος τρόπος έχει να κάνει με το σημείο που κανείς σκέφτεται ελαφρώς πάνω στον χαρακτήρα της εξόντωσης. Δεν μιλάω για βαθείς στοχασμούς. Ή για βύθισμα στην φαντασία για να κατανοήσουμε λίγα μόνον από το σύμπαν αυτού που λέγεται «στρατόπεδα συγκέντρωσης». Μιλάω για λίγη σκέψη γύρω από τις μορφές εξόντωσης και για ακόμα λίγη σκέψη γύρω από την ανθρώπινη κληρονομιά που εμπλούτισε το Ολοκαύτωμα. «Απαγορεύω τη δολοφονία του άλλου απλά επειδή έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος», «Απαγορεύω τα βασανιστήρια» κι άλλες τέτοιες αποφάνσεις είναι λίγες μόνον από αυτές που θα έπρεπε να είναι κλισέ πια, βασικά είναι κλισέ στην τυπική νομοθεσία κάθε κράτους, αλλά όλοι/ες γνωρίζουμε πως συνεχίζουν να αποτελούν πρακτικές σε άνθιση στις μεταπολεμικές κοινωνίες και με τους έλληνες και το κράτος τους να πρωτοστατούν. Μας το είπανε οι επιζώντες μετανάστες και πρόσφυγες από τον δολοφονικό πνιγμό των λιμενικών στο Φαρμακονήσι. Μας το είπανε οι διάφορες καταδίκες της χώρας, πάντα από ευρωπαϊκά δικαστήρια, γιατί τα ελληνικά είναι μάλλον τυφλά, γύρω από βασανισμούς μεταναστών (όπως π.χ. εκείνον όπου ένας μετανάστης στην Κρήτη βιάστηκε με γκλοπ αστυνομικού ή όπως π.χ. εκείνος όπου ένας Αιγύπτιος στη Σαλαμίνα αλυσοδέθηκε καταχτυπημένος σε ένα δέντρο με τους βασανιστές του βέβαια να απολαμβάνουν μια ιδιότυπη ασυλία εκτός φυλακών, ενώ το ίδιο το θύμα απειλήθηκε να απελαθεί, αν δεν απελάθηκε κιόλας ήδη.) Μας το είπανε τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, διάσπαρτα σε όλη τη χώρα για 10.000 μετανάστες, από τα οποία πλουτίζανε τόσο οι έλληνες εργοδότες τους όσο και οι σημερινές τοπικές κοινωνίες που φιλοξενούν αυτά τα στρατόπεδα στις περιοχές τους.
Για όλους τους παραπάνω λόγους εγώ δεν θα στεκόμουν στους αντισημίτες Καμπανέλη ([1]), Θοδωράκη ([2]) και τον ρατσιστή Δένδια που θα τιμηθούν οι πρώτοι με το τραγούδι τους ο δεύτερος με την ομιλία του στην ημέρα μνήμης για το Ολοκαύτωμα στην Αθήνα το 2014. Εξάλλου, για την σημερινή αλλά και για κάθε συγκυρία, οι εκδηλώσεις των επιζώντων δεν θα μπορούν να δέχονται κριτική από τους απογόνους των θυτών. Γιατί, όπως είδαμε και παραπάνω, ακόμα κι αν υπάρχει δισταγμός εναντίωσης ή φόβος των κοινοτήτων απέναντι στην ελληνική αντισημιτική κληρονομιά, τους έλληνες χριστιανούς και το κράτος τους, για όλα αυτά πρέπει να ψέξουμε τους τελευταίους και όχι τους έλληνες Εβραίους. Ας μην οικτίρουν, λοιπόν, οι ελληνοχριστιανοί αυτή την εκδήλωσης μνήμης σήμερα, γιατί αυτή είναι μονάχα ένα μικρό αποτύπωμα μιας τεράστιας 70χρονης προσπάθειας σφυρηλατημένης από τις σιωπές και τις συναινέσεις των παππούδων τους, των γονιών τους και των ίδιων. Σε εμάς, από την άλλη, στέκεται το βάρος της ανάδειξης και της επικαιροποίησης του κομματιού της μη βολικής αυτής μνήμης της Shoah για το ελληνικό κράτος και τους υπηκόους του.
StepanyanTSP, 26.01.2014.
(4 αναρτήσεις με αφορμή αυτή την εβδομάδα μνήμης για τη Shoah)
* Η φράση «μια κοινωνία» έχει μεθοδολογικά προβλήματα, αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε και κάποιον ποστ-μόντερν φίλο σας, γιατί αυτό που λέμε ‘η κοινωνία’ ‘δεν είναι ενιαίο’, ‘είναι κατασκευή’ –μπλα-μπλα. Αλλά αξίζει, ισχυρίζομαι, στις κοινωνίες που θέλουν να δείχνουν και όντως περιφρουρούν έμπρακτα την ομοιογένεια τους, ειδικά ενόψει εσωτερικών (βλ.Εβραίους, Ρομά, Αλβανούς κλπ) και εξωτερικών εχθρών (βλ. Τούρκους, Μακεδόνες κλπ), όπως δηλαδη αυτο-παρουσιάζεται ο ελληνικός βόθρος, π.χ. σε πλατείες συντάγματος κι εκλογές, η χρήση της φράσης αυτής παραμένει … «νόμιμη και ηθική».
** Η φράση «μια κοινωνία να μάθει από το Ολοκαύτωμα», πέραν της παιδικού επιπέδου απλοϊκότητας της, βγάζει έναν κυνισμό, ελπίζω να το πιάσατε. Κανένας εγκληματίας δεν μαθαίνει από τα εγκλήματα του, εξάλλου. Το περισσότερο που μπορεί να κάνει είναι συνήθως να τα βελτιώσει στην λεπτομέρεια τους για να μην τον πιάσουν «τόσο εύκολα» την επόμενη φορά. Βέβαια, σε αντίθεση με τα μικρά ατομικά εγκλήματα που όλα λίγο-πολύ διώκονται σε παγκόσμιο επίπεδο, μιλώντας για τα εγκλήματα που αφορούν εξόντωση πληθυσμών, υπάρχουν κάποιες διαφοροποιήσεις. Η ελλάδα, ας πούμε, άμα λάχει, τα κάνει και εθνικό της ύμνο…
[1] Τα Νέα, 12.4.2002:«Τα τραγούδια που γράψαμε ο Μίκης κι εγώ για τους πάσχοντες τότε Εβραίους του Μαουτχάουζεν, δεν έχουν καμία σχέση με τους σημερινούς χιτλερίσκους του Ισραήλ. Θα ήθελα, αν μπορούσα, να απαγορεύσω οποιαδήποτε χρήση τους στην αμαρτωλή χώρα τους», βλέπε http://www.tanea.gr/news/world/article/4227115/?iid=2 .
Σημείωση του ιστολογίου: Ευχαριστούμε θερμά το συγγραφέα για την άδεια αναδημοσίευσης. Το παραπάνω κείμενο είναι το τέταρτο και τελευταίο από μια σειρά αναρτήσεων με αφορμή την εβδομάδα μνήμης της Shoah. Τα υπόλοιπα τρία κείμενα είναι τα εξής: 1. Απελπισία, σκοτάδι και μαγεία Ι, 2. Οι σοφοί των ρωμιών ΙΙ, 3. Το ρολόϊ της Πράγας ΙΙΙ.
"Μετά την Ελλάδα, να σώσουμε την "Charlie" (Πρόσφατο εξώφυλλο της εφημερίδας Libération)
Δυστυχώς ο θρησκευτικός φανατισμός επιστρέφει δυναμικότατα στη Γαλλία.
Πριν από λίγες μέρες (2 Νοεμβρίου), “τα γραφεία της εβδομαδιαίας σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo υπέστησαν επίθεση με εμπρηστική βόμβα […], μετά τη λήψη απειλών με το ταχυδρομείο από τη σύνταξή του, σύμφωνα με την διεύθυνση του εντύπου.
Η επίθεση, που σημειώθηκε στις 02:00 (03:00 ώρα Ελλάδας) έγινε την ημέρα που η εφημερίδα δημοσίευσε ένα ειδικό της τεύχος για να «εορτάσει» τη νίκη των ισλαμιστών στην Τυνησία, το οποίο ανέφερε ότι επιμελήθηκε «ο Μωάμεθ», δημοσιεύοντας μια καρικατούρα του με το κείμενο «100 χτυπήματα με μαστίγιο, αν δεν πεθάνετε από τα γέλια», και μετονομάζοντας προσωρινά την έκδοση σε Sharia Hebdo, σε μια αναφορά στον ισλαμικό νόμο.” (Πηγή: msn.com)
Αναδημοσιεύουμε έκκληση της οργάνωσης SOS Racisme για συμμετοχή σε πορεία αλληλεγγύης στην πληγείσα εφημερίδα. Ας μην επιτρέψουμε στις φασίζουσες μειοψηφίες, μέσα και έξω απ’ την Ελλάδα, να επιβάλουν τον περιορισμό της κριτικής των θρησκειών και επομένως να καταλύσουν τη δημοκρατία.
Attachés à la démocratie, à la laïcité et au vivre ensemble, nous disons «non» aux intégrismes religieux
Ces dernières semaines ont été marquées par une offensive des extrémismes religieux dans notre pays. Depuis le 20 octobre, le Théâtre de la Ville à Paris a ainsi vu les représentations d’une pièce de l’Italien Roméo Castellucci (« Sur le concept du visage du fils de Dieu ») être fortement perturbées par des manifestations appelées par la mouvance catholique intégriste qui jugeait cette pièce blasphématoire. Les associations à la manœuvre (Civitas, l’AGRIF,… qui appartiennent à l’extrême droite traditionnelle) essaient de poursuivre cette offensive en suscitant ou en proférant des menaces à l’encontre d’une pièce qui sera prochainement donnée au Théâtre Garonne à Toulouse (« Golgota Picnic » de l’Argentin Rodrigo Garcia). Volontiers matinées d’antisémitisme et de haine des étrangers, les manifestations, déclarations et menaces qui se sont succédées sont des attaques contre le vivre ensemble auquel nous sommes attachés.
Ces derniers jours, la sortie du numéro de Charlie Hebdo en date du 2 novembre, représentant Mahomet et rebaptisé « Charia Hebdo », a été l’occasion de nouveaux appels à la haine et à la violence (site du journal hacké par des réseaux islamistes, messages de menaces en cascade visant à remettre en cause le droit au blasphème,…). Ce 2 novembre, l’incendie criminel des locaux de Charlie Hebdo montrent qu’un palier a été franchi. Cet acte, qui n’est pas sans rappeler les sinistres autodafés, vise à faire taire un hebdomadaire au ton incisif et provocateur, c’est-à-dire une presse dont on connaît l’importance pour la vitalité de la démocratie. Qu’il soit le fait de personnes mues par une vision islamiste de la société ou qu’il relève d’une provocation de l’extrême droite, cet acte renvoie à une certitude : leurs auteurs sont, à l’instar des catholiques intégristes, des ennemis du vivre ensemble puisque l’effet, sinon le but, de leur acte favorise les tensions entre les citoyens appelés à rejoindre, chacun avec sa religion en bandoulière, le camp de la haine, de l’intolérance et de la stigmatisation.
Les intégrismes religieux ont montré avec éclat ces dernières semaines à quel point ils étaient les ennemis de trois combats qui sont les nôtres :
– Le combat pour la démocratie, cette dernière étant indissociable du droit absolu au blasphème, c’est-à-dire le droit de critiquer les dogmes sacrés. Si ces dogmes devaient régler la vie sociale, l’espace de la libre discussion démocratique serait en effet tout bonnement impossible.
– Le combat pour la laïcité qui ne peut se marier avec le partage de l’espace public entre les différents dogmes et qui, au contraire, nécessite le refus de voir les religions être manipulées à des fins politiques.
– Le combat pour le vivre ensemble, incompatible avec les combats visant à intimer à chacun le devoir et l’ordre de rejoindre des communautés religieuses fermées et vivant de la haine de la religion ou de l’athéisme de l’autre.
Bien loin de nous intimider ou de nous faire vaciller sur nos convictions, les actes de ces dernières semaines ne font que renforcer notre détermination à poursuivre avec force et ténacité ces 3 combats essentiels dans notre République.
Nous appelons tous les citoyens attachés comme nous à la démocratie, à la laïcité et au vivre ensemble à se rassembler ce dimanche 6 novembre à 15h sur le Parvis de l’Hôtel de Ville de Paris.
ABDAT Ameziane (Président de Zy Va), ABDI Mohammed (ex-conseiller spécial de Fadela Amara), ABELANSKI Lionnel (Comédien), ABTAN Benjamin (Secrétaire Général de l’EGAM), ALFONSI François (Député Européen), ALLEGRO FORTISSIMO,AMADIEUJean-François (Professeur d’université), AMARA Fadela (Ancienne Ministre), ARCIZET Guy (Grand Maitre du Grand Orient de France), ARDITI Pierre (Comédien), AUBRY Martine (Première secrétaire du Parti Socialiste), Autremonde, AUFRAY Hugues (Artiste), AZEROUAL Yves (Journaliste), BALASKO Josiane (Comédienne), BAYLET Jean-Michel (Président du PRG), BASS Jean-Louis (Journaliste), BAYOU Julien (Conseiller Régional), BELHADDAD Souad (journaliste), BELIER Sandrine (Députée Européenne), BENARAB-ATTOU Malika (Députée Européenne), BENCHEIKH Ghaleb (Théologien), BENGUIGUI Jean (Comédien), BENNAHMIAS Jean-Luc (Vice-président du MODEM), BENSALAH Djamel (Cinéaste), BERGE Pierre (Président de la Fondation Pierre Bergé – Yves Saint Laurent), BERGOVICI Philippe (Dessinateur), BERILLE Luc (Secrétaire général de l’UNSA), BERLING Charles (Comédien), BESSET Jean-Paul (Député Européen), BILLARD Martine (Députée de Paris), BORLOO Jean-Louis (Président du Parti Radical), BOUJENAH Michel (Humoriste), BOVE José (Député Européen), BROSSEL Colombe (Adjointe au Maire de Paris), CAMUSJean-Yves (Politologue), CANFIN Pascal (Député Européen) Cé, CFDT, CGT, Charlie Hebdo, CHOPLIN Jean-Luc (Directeur du Théâtre du Châtelet), Chouraqui Elie (cinéaste), COHN-BENDIT Daniel (Député Européen), Comité Laïcité République, CORBIERE Alexis (Adjoint au Maire du 12ème arrdt de Paris) COUBES Dominique (Directeur artistique du théâtre du Gymnase),Nicolas Demorand (Libération), DALIN Daniel (Président du Collectif DOM), DAUMAS Eugène (Président de l’UFAT), DE HAAS Caroline (Fondatrice d’Osez le féminisme), DELLI Karima (Députée Européenne), DELPECHE Michel (Chanteur), DENIAUD Laurianne (Présidente du MJS), DESAILLY Marcel (Ancien capitaine de l’équipe de France de football), DESIR Harlem (Député Européen), DEVARIEUX Jacob (Artiste), DJEMANI Kahina (Porte-parole de la FIDL), DOUCET Philippe (Maire d’Argenteuil), DRAY Julien (Conseiller Régional), DUCHE Geneviève (Universitaire), EL FANI Nadia (réalisatrice) EMEYE Eglantine (Journaliste), ENCEL Frédéric (Géo politologue), Europe Ecologie les Verts, FIDL, FABIUS Laurent (Député Seine-Maritime), FILIPPETTI Aurélie (Députée de Moselle), FLAUTRE Hélène (Députée Européenne), FO, FOUREST Caroline (Rédactrice en chef de la revue Pro-choix), FRANCK Dan (écrivain), FSU, GIDOIN Arno (Comédien), GLUCKSMANN André (Philosophe), GONTHIER Patrick (Secrétaire général de l’UNSA éducation), GOUPIL Romain (cinéaste), GRENIER Estelle (Députée Européenne), GREZE Catherine (Députée Européenne), GUIBERT Dominique (LDH), GUILLAUME Sylvie (Députée Européenne), HABCHI, Sihem (Présidente de Ni Putes Ni Soumises), HALTER Marek (Ecrivain), HANOUNA Cyril (Présentateur), HAYOUN Jonathan (Président de l’UEJF), HENRY Pierre (Directeur Général de France Terre d’Asile), HETIER Bernadette (Présidente du MRAP), HOLLANDE François (Candidat PS à l’élection présidentielle), JADOT Yannick (Député Européen), JAKUBOWICZ Alain (Président de la LICRA), JCALL France, Jeunesse en Mouvement, JOLY Eva (Candidate EELV à l’élection présidentielle) KANDEL Liliane (Sociologue), KHRIS Taig,KILL-NIELSEN Nicole (Députée Européenne), KINTZLER Catherine (Philosophe), KLUGMAN Patrick (Conseiller de Paris), LA LIGUE DU DROIT INTERNATIONAL DES FEMMES, LANG Valérie (Comédienne), La Paix maintenant, La Règle du jeu, LDH, LE BOLLOCH’Yvan (Comédien), LENEOUANNIC Pascale (Conseillère Régionale), LEROY Claude (Sélectionneur national de Football), LES Désobéissant-e-s, LICRA, MAMOU Jacky (Président du Collectif Urgence Darfour), MAY Mathilda (Comédienne), MAZETIERSandrine (Députée de Paris), MEHAL Fadila (Présidente des Mariannes de la Diversité), MELENCHON Jean-Luc (Candidat du Front de Gauche à l’élection présidentielle), MJS, MOSCOVICI Pierre (Député du Doubs), MOZAFFARI Medhi (Professeur d’université), MRAP, Ni Pute Ni Soumise, OUALI Kamel (Chorégraphe), OSEZ le féminisme, PAPAZIAN Séta (Présidente du collectif VAN), Paris Foot Gay, Parti Radical de Gauche, Parti de Gauche, Parti Socialiste, PCF, PEILLON Vincent (Député Européen), PIETRASANTA Sébastien (Conseiller Régional), RIBES Jean-Michel (Directeur du Théâtre du Rond Point), RICHARD Firmine (Comédienne), ROMANA Serge (CM 98), SAMAMA Laurent-David (Rédacteur en chef de l’Arche), SCHALSCHA Bernard (Secrétaire Général de France Syrie Démocratie), SIFAOUI Mohamed (Journaliste), SIMON Yves (écrivain), Smaïn (Comédien), SOPO Dominique (Président de SOS Racisme), SOS Racisme, STORA Benjamin (Historien), SYLLA Fodé (Ancien président de SOS Racisme), RIVASI Michèle (Députée Européenne), TAUBIRA Christianne (Députée de Guyane) TAMISIER Jean-Christophe (Editeur), TARTAKOWSKY Pierre, (Président de la LDH), TAVERNIER Nils (Réalisateur), TESTUD Sylvie (Comédienne), TRAUTMANN Catherine (Députée Européenne), UEJF, UNEF, UNL, UNSA, VALLS Manuel (Député-Maire d’Evry), VITKINE Antoine (Journaliste), WEBER Henri (Député Européen), WIEDER Ionna (Co-fondatrice du Centre Audiovisuel Simone de Beauvoir), WINTER Ophélie (Comédienne), YOUSSOUFOU Baki (Président de la Confédération étudiante), ZEMMOUR Emmanuel (Président de l’UNEF), ZIDI Malik (Comédien),Julien Bayou (Conseiller régional), Jean-Louis Basse (journaliste)
Ποιός έβαλε τη φωτιά στη Συναγωγή των Χανίων με το διπλό εμπρησμό στις 5 και 16 Ιανουαρίου του 2010; Αρχικά κατηγορειται η Χρυσή Αυγή, η “Γουόλ Στριτ Τζέρναλ” δημοσίευσε ημισέλιδο άρθρο με τίτλο “Η ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας”, για να καταγγείλει τον αντισημιτισμό των Ελλήνων (…) το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση προς τους Αμερικανούς πολίτες προειδοποιώντας τους για τον αντισημιτισμό των… Ελλήνων, κάποιοι μίλησαν για διεθνή προβοκάτσια. Μερίδα του ελληνικού τύπου συνέδεσε τον εμπρησμό με την αμερικάνικη βάση ενώ η αστυνομία μέσα σε 5 μέρες συνέλαβε με συνοπτικές διαδικασίες 4 άτομα τα οποία παραπέμφθηκαν με την κατηγορία της σύστασης συμμορίας. Σήμερα όλοι είναι ελεύθεροι καθώς τα στοιχεία ενοχής κρίθηκαν φτωχά. Ποιός είχε τελικά συμφέρον από τον εμπρησμό και τι επεδίωκε; Το μυστήριο παραμένει στην ιστορία της πόλης όπου ο ρατσισμός έτσι ή αλλιώς έχει κάνει την εμφάνιση του δυναμικά τα τελευταία δύο χρόνια.
Το Transit Tv παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα μια ανεξάρτητη έρευνα -οδοιπορικό στα Χανιά, υπογραμμίζει τα αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτηματικά και προβληματίζεται για το μεγάλο φιάσκο των αρχών.
Λόγω πολυήμερης απουσίας δεν μπορέσαμε να σχολιάσουμε έγκαιρα την απόπειρα εμπρησμού της Συναγωγής της Κέρκυρας Scuola Greca (19 Απριλίου). Από την on-line έκδοση της εφημερίδας “Ενημέρωση”, πληροφορούμαστε ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής μάς διαβεβαίωσε πως “οι ελληνικές αρχές έχουν λάβει ήδη οδηγίες να ασκήσουν εντατικές προσπάθειες για τον εντοπισμό των δραστών και την προσαγωγή τους στη δικαιοσύνη.” Αύριο κλείνει ο μήνας και δεν έχουμε ακόμα διαβάσει το παραμικρό για κάποια προσαγωγή υπόπτων. Αν συνεχίσουν έτσι, οι αστυνομικές αρχές θα δώσουν στα ναζιστικά καθίκια το ίδιο μήνυμα που τους είχαν δώσει και το 2009, μετά την τετραπλή βεβήλωση του εβραϊκού νεκροταφείου Ιωαννίνων: “Συνεχίστε”. Θυμίζουμε ότι και τότε δεν είχε γίνει η παραμικρή προσαγωγή υπόπτων.
Οι δημοσιογράφοι δεν θα πρέπει επιτέλους να διενεργήσουν έρευνα για να διαπιστώσουν αν οι αστυνομικές αρχές κάνουν πράγματι τη δουλειά τους; “Η Ελληνική Δημοκρατία, έγραφε χτες ο Αλέξης Παπαχελάς, χρωστάει την απάντηση σε τρία καίρια ερωτήματα: ποιος οργάνωσε την επίθεση εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα, ποιοι ήταν αυτοί που έριξαν τις μολότοφ που έκαψαν τους τρεις υπαλλήλους της Marfin πριν από ένα χρόνο και τέλος ποιοι ήταν αυτοί που επετέθησαν με δολοφονικές διαθέσεις στον πρώην υπουργό Κωστή Χατζηδάκη.” Ξεχάσατε κάτι, κύριε Παπαχελά. Η Ελληνική Δημοκρατία χρωστάει την απάντηση και σ’ ένα τέταρτο ερώτημα: Ποιοι είναι αυτοί που βάσει οργανωμένου σχεδίου έχουν βαλθεί να κατακάψουν τις Συναγωγές και τα εβραϊκά κοιμητήρια της χώρας;
Την Κέρκυρα, που έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι μια από τις πόλεις με τα υψηλότερα ποσοστά αφανισμού των Εβραίων κατοίκων της στο Ολοκαύτωμα, την πόλη που οι Εβραίοι έχουν μια ιστορική παρουσία αιώνων με συνεισφορά στη ζωή της και τον πολιτισμό της, τη γενέτειρα του συγγραφέα και φιλόσοφου Αλμπέρ Κοέν, επιλέγουν κάποιοι να χτυπήσουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που οι οπαδοί του Χίτλερ ξεκίνησαν την εφαρμογή του σχεδίου της «Τελικής Λύσης» του εβραϊκού προβλήματος: Με το κάψιμο βιβλίων και συναγωγών. Και θέλουν προφανώς να συνοδεύσουν και συμβολικά τις απαράδεκτες πράξεις τους, αφού επιλέγουν την ιερή ημέρα του εβραϊκού Πάσχα, την ημέρα που οι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν την απελευθέρωση των προγόνων τους από τον Αιγυπτιακό ζυγό, την ημέρα που συμβολίζει την ελευθερία, ο Αντισημιτισμός εκδηλώνεται με τον χειρότερο τρόπο για να εκφράσει το μίσος και το φανατισμό.
Αξίζει να δείτε σχετικό απόσπασμα από την ταινία-σταθμό Shoah (1985) του Claude Lanzmann για τον εκτοπισμό των Εβραίων της Κέρκυρας στα στρατόπεδα του θανάτου:
Επεισόδια κατά μουσουλμάνων, όπως η εμπρηστική επίθεση κατά του τεμένους στους Τοξότες Ξάνθης, βανδαλισμοί σε άλλο τζαμί και κοιμητήριο στη Θράκη, και η τεταμένη ατμόσφαιρα κατά τη διαμαρτυρία χιλίων περίπου μουσουλμάνων μεταναστών στην Αθήνα, τον Μάιο του 2009, λόγω της βεβήλωσης αντιτύπου του Κορανίου από αστυνομικό, καταγράφονται στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες ανά τον κόσμο, η οποία υποβάλλεται κάθε χρόνο στο Κογκρέσο βάσει σχετικού αμερικανικού νόμου. Στην έκθεση σημειώνεται και η συνέχιση εκφάνσεων αντισημιτισμού στον ελληνικό Τύπο και στην κοινωνία, περιστατικά βανδαλισμών εβραϊκών μνημείων και περιουσιών, και οι δύο εμπρηστικές επιθέσεις κατά της Συναγωγής Χανίων, ενώ επισημαίνεται ως θετική εξέλιξη ο εγκαινιασμός του Μνημείου Ολοκαυτώματος στην Αθήνα από τον υπουργό Επικρατείας τον περασμένο Μάιο.
Στο κεφάλαιο για την Ελλάδα επισημαίνεται και φέτος ότι η ελληνική κυβέρνηση σέβεται εν γένει στην πράξη τα ζητήματα θρησκευτικών ελευθεριών, αλλά γίνεται λόγος για γραφειοκρατικά κυρίως προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες, όπως για τις αδειοδοτήσεις για την κατασκευή ή λειτουργία χώρων λατρείας, και για συνέχιση φαινόμενων θρησκευτικών διακρίσεων και εκδηλώσεων αντισημιτισμού. Επισημαίνονται τα θετικά βήματα του Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος για την πρόοδο του διαθρησκειακού διαλόγου με την Αγγλικανική Εκκλησία και άλλα θρησκευτικά δόγματα. Η έκθεση καλύπτει την περίοδο από τον Ιούλιο του 2009 έως τον αντίστοιχο μήνα του 2010 και, έτσι, δεν αναφέρεται στα πρόσφατα περιστατικά έντασης με τη μαζική προσευχή μουσουλμάνων μεταναστών στα Προπύλαια και της αντιπαράθεσης στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα.
[…] Vandalism of Jewish monuments and properties continued to occur. In June 2010, days after the Israeli interception of the Gaza flotilla, a student was arrested in the act of spraying anti-Semitic graffiti on a Jewish tombstone in Komotini. The student claimed that his action was in solidarity with the flotilla and Palestinians. The Jewish cemetery in Thessaloniki was vandalized in May 2010; three suspects were arrested several hours after the incident. The Jewish cemetery of Ioannina was vandalized three times in 2009.
In January 2010 the Etz-Hayyim synagogue of Chania, Crete, suffered two arson attacks. A total of 1,800 books and religious items, and the synagogue’s roof, were destroyed. The ministers of education and justice condemned the attacks, and in a positive development, local media commentators unanimously condemned the attacks and anti-Semitism in general. The police initially arrested four suspects, subsequently releasing three. The investigation was ongoing during the reporting period and a trial date had not been set. The government provided funds to the Jewish community for reconstruction of the synagogue.
Expressions of anti-Semitism continued to occur, particularly in the extremist press. The mainstream press and public sometimes mixed negative comments about Jews with criticism of the Israeli government, especially in the aftermath of the May 2010 Gaza flotilla incident, in which dozens of the country’s citizens were temporarily detained by the Israeli Defense Forces.
In April 2010 the Jewish community, the Simon Wiesenthal Center, and the country’s Helsinki Monitor protested that a cartoon in newspaper Ta Nea did not respect the memory of the Holocaust. The cartoon’s author apologized to the Jewish community. In 2007 the Helsinki Monitor and the Central Board of Jewish Communities brought charges against newspaper Eleftheros Kosmos and former Popular Orthodox Rally (LAOS) political party candidate Kostas Plevris for racism and anti-Semitism. In 2007 Plevris was convicted of inciting hatred and racial violence with his book The Jew – The Whole Truth. He was acquitted by an appeals court in March 2009. A public prosecutor subsequently filed a “cassation in favor of the law” with the Supreme Court against the decision, seeking to ensure it would not be used as a precedent in the future. The Supreme Court rejected the cassation in April 2010.
In January 2010 a court in Athens convicted Ioannis Charalambopoulos, editor of magazine Apollonio Fos, to seven months in prison, suspended for three years, for distributing anti-Semitic leaflets during the Plevris trial in 2007.
The Jewish community reported that few of the publicly owned Jewish cemeteries in the country were properly maintained, stating that grass was not cut, fences were not repaired, and plants were not watered. Members of the Muslim minority also reported that some of their cemeteries were not maintained. Maintenance is required by law.
The Jewish community continued to protest anti-Semitic passages in the Greek Orthodox Church’s Holy Week liturgy. The Jewish community reported that it continued to discuss with the church removal of the passages.
During the reporting period, the Jewish community of Thessaloniki and the government continued discussions on compensation for the community’s cemetery, expropriated after its destruction during the Holocaust. Aristotle University, a public institution, was built on top of the expropriated cemetery soon after World War II. In July 2009 a Ministry of Finance experts’ committee, which included a member of the Jewish community, proposed a compensation solution. Official approval for the compensation plan remained pending at the Ministry of Finance.
International Jewish NGOs expressed concern that subway construction in the vicinity of the Thessaloniki Jewish cemetery could disturb human remains. The government continued dialogue with the Thessaloniki Jewish community to address these concerns. […]
Αλλά αν παρακάμψουμε ερμηνείες που στηρίζονται στις θεωρίες για διεθνείς συνωμοσίες, προβάλλεται αμέσως κάτι το γηγενές και επικίνδυνο της κατηγορίας του «αβγού του φιδιού». Δηλαδή το γεγονός ότι πέρα από τη Χρυσή Αυγή πολλαπλασιάζονται οι ακροδεξιές, φασίζουσες και τελικά ανατρεπτικές ομάδες σε πολλές περιοχές της χώρας. Οι μεν καίνε συναγωγές, οι δε καταστρέφουν εβραϊκά και (πρόσφατο αυτό) μουσουλμανικά νεκροταφεία, άλλες κακοποιούν μετανάστες, ακόμα και παιδιά μέσα στο κέντρο της Αθήνας, ορισμένες αντιδρούν ρατσιστικά ακόμα και σε σχέδιο τηλεοπτικής εκπομπής με τίτλο «Οι φυλές της Αθήνας», όλες μαζί- με τη βοήθεια αξιότιμων αρθρογράφων και διανοουμένων- κάνουν ό,τι μπορούν για να διατηρείται και να αυξάνεται κλίμα υστερίας σε σχέση με την Τουρκία, την πΓΔ της Μακεδονίας και ήδη με την Αλβανία, λες και δεν αρκούν τα όσα υπαρκτά προβλήματα. Πότε θα βρεθεί κάτι και για τη Βουλγαρία ώστε να «δέσει» η απομόνωσή μας;
Ριχάρδος Σωμερίτης, “Φαιοκόκκινα παπούτσια”, εφ. Το Βήμα 16-09-2010
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Ριχάρδου Σωμερίτη ΕΔΩ.
Με την πρόσφατη “παύση των διώξεων” για το διπλό εμπρησμό της ιστορικής Συναγωγής των Χανίων (Ιανουάριος 2010), η ελληνική Δικαιοσύνη κατάφερε να δημιουργήσει και πάλι ερωτήματα για τον τρόπο λειτουργίας της. Στο απόσπασμα του βουλεύματος (364/2010) του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών (6 Αυγούστου) που δημοσίευσαν τα “Χανιώτικα Νέα” (βλ. παρακάτω) δεν δικαιολογείται επαρκώς η απαλλαγή των συλληφθέντων για τον καταστρεπτικότατο εμπρησμό της Συναγωγής. Το μόνο που διαφαίνεται στο εν λόγω βούλευμα είναι μια προσπάθεια κουκουλώματος της όλης υπόθεσης και σε κάθε περίπτωση μια έλλειψη διάθεσης για εξιχνίαση της εγκληματικής πράξης του εμπρησμού και για τιμωρία των υπαιτίων: “Περαιτέρω όμως, δεν αποκλείεται η δυνατότητα να ενισχυθούν στο μέλλον οι ενδείξεις αυτές με νέα στοιχεία, ώστε να μετατραπούν σε σοβαρές και επαρκείς που να δικαιολογούν και να επιβάλουν την παραπομπή τους”. Σα να διαβάζεις δελτίου καιρού…
Είναι γεγονός ότι η ελληνική δικαιοσύνη δεν ανέχεται μόνο τις διακυρήξεις μίσους (υπόθεση Πλεύρη), αλλά και τις πράξεις μίσους ενάντια στην εβραϊκή κληρονομιά (εμπρησμός Συναγωγής, βεβηλώσεις μνημείων και νεκροταφείων). Θα πρέπει επιτέλους να ξεκινήσει ένας ευρύτερος διάλογος για την ποιότητα της ελληνικής δικαιοσύνης, για το ποιόν αυτών που εκδίδουν τις δικαστικές αποφάσεις. Η Δικαιοσύνη παύει να είναι ανεξάρτητη όταν γίνεται ασύδοτη.
Την παύση προσωρινά της ποινικής δίωξης, που είχε ασκηθεί σε βάρος 5 ατόμων (δύο Βρετανών, δύο Αμερικανών και ενός Έλληνα), οι οποίοι κατηγορούνταν για τους εμπρησμούς της εβραϊκής συναγωγής Ετς Χαγίμ, που είχαν σημειωθεί τον περασμένο Ιανουάριο, αποφάσισε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Χανίων. Παράλληλα, διέταξε την απόλυση του 33χρονου Βρετανού που κρατούνταν προφυλακισμένος καθώς και την άρση των περιοριστικών όρων που είχαν επιβληθεί στους άλλους 3 συλληφθέντες.
Ειδικότερα, στο βούλευμα (364/2010) που εξέδωσε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών στις 6 Αυγούστου – και ύστερα από σύμφωνη πρόταση του Εισαγγελέα την οποία ανέπτυξε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου στις 29 Ιουλίου – αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι “…Από το σύνολο των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν με την κύρια ανάκριση και συγκεκριμένα από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, την απολογία των κατηγορουμένων και τα έγγραφα της δικογραφίας, σύμφωνα και με όσα εκτίθενται στην ως άνω εισαγγελική πρόταση, στις ορθές και νόμιμες σκέψεις της οποίας και το Συμβούλιο αναφέρεται προς αποφυγή άσκοπων επαναλήψεων… κρίνει ότι προέκυψαν ορισμένες ασθενείς ενδείξεις ενοχής σε βάρος των ανωτέρω κατηγορουμένων, τόσο για το κακούργημα του εμπρησμού από κοινού και κατ’ εξακολούθηση όσο και για το συναφές πλημμέλημα της σύστασης συμμορίας, ωστόσο οι ενδείξεις αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν σοβαρές και επαρκείς κατά την έννοια του άρθρου 313 του ΚΠΔ ώστε να δικαιολογήσουν την παραπομπή τους στο ακροατήριο. Περαιτέρω όμως, δεν αποκλείεται η δυνατότητα να ενισχυθούν στο μέλλον οι ενδείξεις αυτές με νέα στοιχεία, ώστε να μετατραπούν σε σοβαρές και επαρκείς που να δικαιολογούν και να επιβάλουν την παραπομπή τους”.
Κατόπιν αυτών το Συμβούλιο αποφάσισε να παύσει προσωρινά την ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος των κατηγορουμένων, για τις πράξεις του εμπρησμού με πρόθεση, κατ’ εξακολούθηση και από κοινού, από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και της σύστασης συμμορίας, που φέρονται ότι τέλεσαν στα Χανιά στις 5 και 16 Ιανουαρίου. Επίσης, διατάσσει την απόλυση του Βρετανού κατηγορουμένου, που είχε προφυλακιστεί και τέλος διατάσσει την κατάργηση των περιοριστικών όρων της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισής τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο Α.Τ. του τόπου κατοικίας τους, που είχαν επιβληθεί στον 24χρονο Έλληνα, τον 23χρονο Βρετανό και τον 26χρονο Αμερικανό καθώς και της εγγυοδοσίας στους δύο τελευταίους.
Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ
Στο μεταξύ, μιλώντας στα “Χ.Ν.” ο συνήγορος υπεράσπισης του 33χρονου Βρετανού ο οποίος είχε προφυλακιστεί, Τάσος Κακατσάκης, δήλωσε, ότι έπειτα από αυτήν την εξέλιξη ο πελάτης του αισθάνεται δικαιωμένος: “Βγήκε ένα βούλευμα από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών το οποίο εξέτασε το αν θα παραμείνει επιπλέον 6 μήνες προφυλακισμένος ο πελάτης μου και – ύστερα από σύμφωνη πρόταση του Εισαγγελέα και ανάλογη εισήγηση του Πλημμελειοδίκη – αποφασίστηκε να παύσει προσωρινά την ποινική δίωξη και κατά των 5 εμπλεκομένων. Ο Εισαγγελέας και οι δικαστές έκριναν, ότι οι όποιες ενδείξεις ενοχής των κατηγορουμένων είναι εξαιρετικά ασθενείς”.
Ο κ. Κακατσάκης σημείωσε ότι η ομολογία του Έλληνα, η οποία ενέπλεκε και τους υπολοίπους, ήταν πολύ αντιφατική και χαρακτήρισε το βούλευμα “πολύ αναλυτικό και πολύ εμπεριστατωμένο νομικά”.
“Ο πελάτης μου – με τον οποίο συναντήθηκα πριν από λίγες ημέρες – αισθάνεται δικαιωμένος αυτή τη στιγμή, αφού ευθείς εξαρχής είχε την ίδια στάση. Θεωρεί ότι η προφυλάκισή του ήταν αποτέλεσμα μιας κοινωνικής και πολιτικής πίεσης, αφού ήταν ένα εύκολο θύμα ως αλλοδαπός, χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές σχέσεις, οικονομικές δυνατότητες κ.λπ.”, ανέφερε ο κ. Κακατσάκης.
Πρόσφατο άρθρο της κρητικής εφημερίδας “Πατρίς” προσκομίζει νέα στοιχεία για το περιεχόμενο της προανακριτικής απολογίας του Έλληνα υπόπτου:
Οι τρεις αλλοδαποί αρνήθηκαν κατηγορηματικά κάθε εμπλοκή με τις επιθέσεις, ωστόσο ο 24χρονος Ηρακλειώτης στην προανακριτική του απολογία εμφανίστηκε «λαλίστατος» ενώ κατά την αναπαράσταση που ακολούθησε ήταν άκρως αποκαλυπτικός.
Ωστόσο στην απολογία του στην ανακρίτρια διαφοροποιήθηκε. Με βάση τα επίσημα έγγραφα που προσκόμισε, αντιμετωπίζει αναπηρία 67% λόγω ψυχιατρικών προβλημάτων, ενώ είχε νοσηλευτεί 5-6 φορές στο ψυχιατρείο.
Οι γονείς του είναι διαζευγμένοι και εκείνος διέμενε με τη μητέρα και τον παππού στα Χανιά. Εργαζόταν στο λιμάνι των Χανίων και σύμφωνα με τον εργοδότη του, τον απασχολούσε κυρίως για ανθρωπιστικούς λόγους. Ισχυρίστηκε ότι αναγκάστηκε να ομολογήσει λόγω της ασφυκτικής πίεσης που δέχθηκε στην Ασφάλεια Χανίων.
When I heard about the fire, I was shocked because I immediately remembered the “Kristallnacht” in Germany. That was in 38, I was a child but I remember it and I remember the burning of books.
Angelika, member of the Fraternity of Etz Hayyim Synagogue
“At approximately 12:20-1:00 AM on the night of the 5th January, a serious attack was made on the fabric of the Synagogue. One or two or even more individuals made their way into the south garden of the synagogue by climbing over the iron gate. Subsequent to this they set about making an improvised incendiary device by tearing open a large Ottoman cushion in the mikveh and then with the contents stuffed a canister that was filled with some flammable liquid which was then set afire under the wooden stair of the ezrat nashim.” (from the blog of the Etz Hayyim Synagogue)
Against antisemitism - Ενάντια στον αντισημιτισμό 
