Την πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση του βιβλίου του Eirik Eiglad The Anti-Jewish Riots in Oslo (2010) από τον Θοδωρή Βελισσάρη (Κίνηση για τον Ελευθεριακό Δημοτισμό) αναδημοσιεύουμε σήμερα.
[…] Σχετικά με το βιβλίο του Άιγκλαντ:
Το βιβλίο αυτό αποτελεί πρόκληση για τη σκέψη. Ακόμα και ο πιο επαναστατικός χώρος φέρει συνήθως μαζί του προκαταλήψεις δομικές της κοινωνίας που τον περιβάλλει. Δυστυχώς δεν γίνεται η απαραίτητη αυτοκριτική που θα εξέθετε αυτές τις προκαταλήψεις.
Εξηγούμαι: στη χώρα μας σήμερα θεωρείται αυτονόητο ότι η υπεράσπιση με οποιονδήποτε τρόπο, οσωνδήποτε παλαιστινίων, απέναντι στο κράτος του Ισραήλ, είναι προοδευτική. Αδιαφορούμε έτσι αν μέσα σε πορείες και κινητοποιήσεις για τα δικαιώματα των παλαιστινίων ακούγονται φωνές ρατιστικές και αντιδραστικές.
Το βιβλίο περιγράφει το πώς εξελίχθηκαν κάποιες διαδηλώσεις στο Όσλο, το 2009, σε ρατσιστικές και επιθετικές, αντισημιτικές βίαιες ενέργειες.
Καταρχήν, το βιβλίο είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία των γεγονότων που έζησε ο συγγραφέας εκ των έσω (βιώνοντας κι αυτός τη βία του τυφλού μίσους). Η αφήγηση κόβει την ανάσα. Το βιβλίο είναι πολύ καλογραμμένο.
Το πιο σημαντικό όμως είναι η διαφορετική οπτική που διανοίγει απέναντι στο μεσανατολικό και γενικότερα σε αντίστοιχα ζητήματα. Ποια θα έπρεπε να είναι η στάση της Αριστεράς; Με ποιον τρόπο υπερασπίζεται καλύτερα τα ιδεώδη του διαφωτισμού και της ελευθερίας; Υπερασπίζοντας κινήματα που στρέφονται ενάντια στον “ιμπεριαλισμό”, όσο αντιδραστικά κι αν είναι; Αναπαράγοντας ρατσιστικά στερεότυπα; Κλείνοντας τα μάτια απέναντι σε εξόφθαλμες εκδηλώσεις μίσους σε πορείες, εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις;
Και, επιτέλους, γιατί αυτή η μονομέρεια με το Ισραήλ; Πρόσφατα στο Μεξικό, παραστρατιωτικοί που εξοντώνουν αγωνιστές, δολοφόνησαν δύο ξένους δημοσιογράφους που πήγαιναν να σπάσουν τον αποκλεισμό κοινοτήτων όπως της Οαχάκα. Πρόσφατα, το τουρκικό κράτος εισέβαλλε, σε μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση, και σκότωσε μαζικά κούρδους πολίτες και αγωνιστές, πέρα από τα τουρκικά σύνορα, στο Ιράκ.
Εδώ είχαμε να κάνουμε (και έχουμε ακόμα), με τις δολοφονίες ανθρώπων προοδευτικών, ή έστω πολύ κοντά σε προοδευτικά ιδεώδη. Δεν είδαμε όμως την ίδια αντίδραση όπως απέναντι στις εγκληματικές ενέργεις της κυβέρνησης του Ισραήλ, γιατί το Ισραήλ ταιριάζει στις πεπαλαιωμένες θεωρήσεις της παραδοσιακής Αριστεράς για “ιμπεριαλισμούς” και “νέες διεθνείς τάξεις”. Και μάλιστα κανείς δεν ενδιαφέρεται να μας εξηγήσει ποιοι είναι επιτέλους οι εχθροί του Ισραήλ που στηρίζει η Αριστερά: τι είναι η Χαμάς, τι είναι η Χεζμπολάχ. Στο βιβλίο αυτό θα βρείτε πολύ ενδιαφέρουσες απαντήσεις.
Το ακόμα χειρότερο: όταν ένα οποιοδήποτε κράτος στον κόσμο βιαιοπραγεί ή εγκληματεί, όλοι ζητάνε την τιμωρία του, την καταδίκη του από τη διεθνή κοινότητα και άλλα αντίστοιχα. Όταν βιαιοπραγεί το Ισραήλ ζητάνε, οι ίδιοι αριστεροί, όχι την τιμωρία του αλλά την κατάργησή του ως κράτους! Ο αντισιωνισμός πλασάρεται ως λύση πολύ εύκολα, κι αυτή η ιδιαιτερότητα πρέπει να μας προβληματίσει, μήπως ο αντισιωνισμός σήμερα είναι συγκαλυμένος αντισημιτισμός.
Η υποστήριξη φανατικών, οδηγεί και τις δύο πλευρές σε ακόμα μεγαλύτερο φανατισμό. Καθήκον της Αριστεράς δεν μπορεί παρά να είναι ο διεθνισμός και η στήριξη ελευθεριακών, ανθρωπιστικών και σοσιαλιστικών αρχών.
Όλα αυτά μου φαίνονται πολύ φτωχά ωστόσο σε σύγκριση με τον άρτιο τρόπο που τα αναπτύσσει το βιβλίο – όπως αναπτύσσει και πολλά ακόμα θέματα που δεν έθιξα.
Θα με ενδιέφερε βέβαια πολύ αν ο συγγραφέας συσχέτιζε περισσότερο τον αντισημιτισμό στις διάφορες φάσεις του, με τον καπιταλισμό σήμερα (όπως τον συσχετίζει με τον αντικαπιταλισμό).
Σε κάθε περίπτωση τα βιβλία είναι εξαιρετικά και ελπίζω να ενδιαφερθεί κάποιος εκδοτικός οίκος.
Τα βιβλία μπορείτε να προμηθευτείτε εδώ κι εδώ.
Θοδωρής Βελισσάρης
About the author:
Eirik Eiglad is a social ecologist. He has been involved in radical politics for nearly two decades, as both a writer and an activist. Eiglad is the editor of the journal Communalism.
The Anti-Jewish Riots in Oslo
Authored by Eirik Eiglad
On a weekend in January 2009, Oslo was shaken: Massive protests against the war in Gaza degenerated into the most violent riots Norway had seen for three decades. Despite massive media attention, few seem to have grasped the real significance of the events. What were their political messages? How did the Left respond to the protests and the ensuing riots? To what extent did the riots fall into age-old patterns of anti-Semitic hatred?
The Anti-Jewish Riots in Oslo is a personal narrative of the events, as one Norwegian anti-fascist activist experienced them. This book is a must-read; both as a reminder and as a warning.
Via communalism.net
Against antisemitism - Ενάντια στον αντισημιτισμό 
