του Κώστα Αβραμίδη
Η ελληνική Αριστερά, όπως και η διεθνής Αριστερά, καιροφυλακτούν για το πότε θα λάβουν μέρος εχθροπραξίες μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων για να διαλαλήσουνε τον ειρηνισμό και τον αντιιμπεριαλισμό τους.
Το γεγονός και μόνο ότι εθελοτυφλούν σε κάθε άλλη διαμάχη αντιμαχόμενων εθνικιστικών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων υπογραμμίζει την εμμονή τους με το Ισραήλ και τους Εβραίους.
Στο εσωτερικό της χώρας, σχεδόν καμία διαμαρτυρία και διαδήλωση δεν λαμβάνει χώρα για τα δικαιώματα της Μακεδονικής μειονότητας και της Τουρκικής μειονοτήτας, τα δικαιώματα των Ρομά (δεν είναι καν αναγνωρισμένες ως μειονότητες από το ελληνικό κράτος), τις απάνθρωπες συνθήκες εγκλεισμού των προσφύγων και μεταναστών στα κέντρα κράτησης στα νησιά και στην ενδοχώρα, τις επαναπροωθήσεις και την διαρκή απώλεια ανθρώπινης ζωής στο Αιγαίο και τον Έβρο, τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται για χρόνια τώρα οι μετανάστες από τους εθνικιστές όλων των παρατάξεων και κομμάτων, και όχι μόνο των εθνικοσοσιαλιστών.
Στο εξωτερικό, καμία διαμαρτυρία για την αντιμετώπιση των Θιβετιανών, των Ουιγούρων και των κατοίκων του Χονγκ Κονγκ καθώς και των αντιφρονούντων από την κομουνιστική, εθνικιστική και ιμπεριαλιστική Κίνα.
Καμία διαμαρτυρία για την κατοχή μέρους της Γεωργίας, της Ουκρανίας, της Τσετσενίας, για την φυλάκιση αντιφρονούντων από τον Ναβάλνι ως τους Ρώσους αναρχικούς από την Ρωσική ολοκληρωτική αυτοκρατορία των μαφιόζων ολιγαρχών.
Καμία διαμαρτυρία για τον σφαγέα της Δαμασκού, τους Σαουδάραβες δολοφόνους αντιφρονούντων, των Ισλαμιστών μισογυνιστών και ομοφοβικών του Ιράν κτλπ κτλπ.
Στην επιλεκτική τους αντιμετώπιση και ανάγνωση της ιστορίας και της πολιτικής η μόνη τους εμμονή είναι το Ισραήλ και η Παλαιστίνη.
Ίσως να μην γνωρίζουν για την εγκληματική απάθεια που οι αριστερές αντιστασιακές και φοιτητικές οργανώσεις αντιμετώπισαν την γκετοποίηση και απέλαση των Θεσσαλονικιών Εβραίων στο συγκρότημα στρατοπέδων συγκέντρωσης και μαζικής εξόντωσης Άουσβιτς-Μπιρκενάου;
Ίσως να μην γνωρίζουν για την συμμετοχή της ελληνικής Αριστεράς στην δημιουργία του έθνους κράτους του Ισραήλ, μετά την σχεδόν ολοκληρωτική εξόντωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί;
Δεν ήταν η Αριστερά που φυγάδευσε μέρος των εναπομείναντων Ελλήνων Εβραίων της Αθήνας και περιχώρων με την βοήθεια του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού και του διοικητή της αστυνομίας Έβερτ στην Παλαιστίνη μέσω της Εύβοιας, όταν κανένας άλλος στην υπό κατοχή ή στην υπό συνεργασία με τους Ναζί Ευρώπη ήθελε να τους σώσει;
Ίσως να μην ξέρουν ότι ενώ από την μια μεριά η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν αναγνώριζε το κράτος του Ισραήλ, από την άλλη μεριά είχε ήδη ξεκινήσει να στοχοποιεί και να καταδιώκει τους Εβραίους της Σοβιετικής Ένωσης και όχι μόνο, χρησιμοποιώντας το οπλοστάσιο της αντισημιτικής ακροδεξιάς για να το πράξει;
Ίσως επίσης να μην ξέρουν για την συνδρομή των Ελλήνων Εβραίων στο αντάρτικο και τον ΕΛΑΣ κατά την διάρκεια της κατοχής, για την εξορία τους στο Ισραήλ από τους Έλληνες εθνικιστές (ελληνική κυβέρνηση) όταν αρνήθηκαν να ενταχθούν στον κυβερνητικό στρατό για να πολεμήσουν τους αντάρτες του Δημοκρατικού στρατού, και για την αφαίρεση της ελληνικής τους υπηκοότητας ως μέρος της συμφωνίας;
Ίσως να τα γνωρίζουν όλα αυτά και να τους είναι αδιάφορο;
Σε κάθε περίπτωση…
Γιατί λοιπόν μόνο το Ισραήλ; Γιατί μόνο οι Εβραίοι; Γιατί όλοι οι άλλοι δεν μετρούν;
Επιπρόσθετη ανάγνωση:
Η διάσωση. Η σιωπή του κόσμου, η αντίσταση στα γκέτο και τα στρατόπεδα, οι Έλληνες Εβραίοι στα χρόνια της Κατοχής. Καρίνα Λάμψα, Ιακώβ Σιμπή
The Holocaust in Thessaloniki – Reactions to the anti-Jewish persecution, 1942-1943. Leon Saltiel
Jewish Resistance in Wartime Greece. Steven Bowman
Greece – a Jewish History. Katherine Elizabeth Fleming
Out of the red shadows – Anti-semitism in Stalin’s Russia. Gennadi Kostyrchenko
Strange Hate: Antisemitism, Racism and the Limits of Diversity. Keith Kahn-Harris
The Left’s Jewish problem. Dave Rich
The New anti-semitism. Phyllis Chesler
Against antisemitism - Ενάντια στον αντισημιτισμό 