Αλλά αν παρακάμψουμε ερμηνείες που στηρίζονται στις θεωρίες για διεθνείς συνωμοσίες, προβάλλεται αμέσως κάτι το γηγενές και επικίνδυνο της κατηγορίας του «αβγού του φιδιού». Δηλαδή το γεγονός ότι πέρα από τη Χρυσή Αυγή πολλαπλασιάζονται οι ακροδεξιές, φασίζουσες και τελικά ανατρεπτικές ομάδες σε πολλές περιοχές της χώρας. Οι μεν καίνε συναγωγές, οι δε καταστρέφουν εβραϊκά και (πρόσφατο αυτό) μουσουλμανικά νεκροταφεία, άλλες κακοποιούν μετανάστες, ακόμα και παιδιά μέσα στο κέντρο της Αθήνας, ορισμένες αντιδρούν ρατσιστικά ακόμα και σε σχέδιο τηλεοπτικής εκπομπής με τίτλο «Οι φυλές της Αθήνας», όλες μαζί- με τη βοήθεια αξιότιμων αρθρογράφων και διανοουμένων- κάνουν ό,τι μπορούν για να διατηρείται και να αυξάνεται κλίμα υστερίας σε σχέση με την Τουρκία, την πΓΔ της Μακεδονίας και ήδη με την Αλβανία, λες και δεν αρκούν τα όσα υπαρκτά προβλήματα. Πότε θα βρεθεί κάτι και για τη Βουλγαρία ώστε να «δέσει» η απομόνωσή μας;
Ριχάρδος Σωμερίτης, “Φαιοκόκκινα παπούτσια”, εφ. Το Βήμα 16-09-2010
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Ριχάρδου Σωμερίτη ΕΔΩ.
Against antisemitism - Ενάντια στον αντισημιτισμό 